ἐνθύμημα: Difference between revisions

|Definition=-ατος, τό,<br><span class="bld">A</span> [[thought]], [[piece]] of [[reasoning]], [[argument]], S.OC292,1199, Isoc.9.10 (pl.), Aeschin.2.110.<br><span class="bld">2</span> [[meaning]], [[sense]], opp. [[λέξις]], Olymp.in Mete.4.23.<br><span class="bld">3</span> in Aristotle's Logic, [[enthymeme]], [[rhetorical]] [[syllogism]] drawn from [[probable]] [[premises]] (ἐξ εἰκότων ἢ σημείων), opp. [[ἀποδεικτικός|ἀποδεικτικὸς]] [[συλλογισμός]], APr.70a10, cf.Rh. 1355a6, etc.; ἐνθυμήματα δεικτικά, ἐνθυμήματα ἐλεγκτικά, ib.1396b24.<br><span class="bld">II</span> [[invention]], [[device]], X.HG4.5.4, 5.4.52, An.3.5.12, Cyn.13.13 (pl.), Men.Epit. 295.

|dgtxt=-ματος, τό<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> ἐνθύμαμα Diotog.<i>Pyth.Hell</i>.74.14.<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ῡ-]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[pensamiento]], [[reflexión]], [[consideración]] καὶ προσέθηκέ τι τοιοῦτον [[ἐνθύμημα]] τῷ λόγῳ, ὅτι ... y añadió a su discurso la consideración siguiente: que ...</i> Aeschin.2.110<br /><b class="num">•</b>más frec. en plu. καττὼς λογισμὼς καὶ καττὰ ἐνθύμαματα καὶ καττὸ ἆθος τᾶς ψυχᾶς Diotog.l.c., σκολιαὶ πάνυ ῥῖνες σκολιὰ καὶ τὰ νοήματα καὶ τὰ ἐνθυμήματα τῶν ἀνδρῶν Polem.Phgn.29 (p.376), πεφοίνικτο τὴν παρειὰν ὑπὸ τῶν ἐνθυμημάτων pues su mejilla se coloreó por el esfuerzo de la reflexión</i> Hld.1.21.3.<br /><b class="num">2</b> [[idea]] ingeniosa, [[ocurrencia]], [[plan]], [[estratagema]] οὕτω μὲν πολλοῦ ἄξιον τὸ ἐ. X.<i>Oec</i>.20.24, [[ἔνθα]] ... ὁ [[Ἀγησίλαος]] μικρῷ καιρίῳ δ' ἐνθυμήματι ηὐδοκίμησε X.<i>HG</i> 4.5.4, τοῖς στρατηγοῖς τὸ μὲν ἐ. χαρίεν ἐδόκει εἶναι, τὸ δ' ἔργον ἀδύνατον X.<i>An</i>.3.5.12, cf. <i>HG</i> 5.4.51, <i>Cyn</i>.13.13, Men.<i>Epit</i>.336, τὰ ἐνθυμήματα τῆς καρδίας αὐτῶν τῆς πονηρᾶς [[LXX]] <i>Ie</i>.3.17.<br /><b class="num">3</b> plu. [[argumentos]], [[razones]] ἔχεις γὰρ οὐχὶ βαιὰ τἀνθυμήματα, τῶν σῶν ἀδέρκτων ὀμμάτων τητώμενος tienes razones no pequeñas, privado de tus ojos sin vista</i> S.<i>OC</i> 1199, cf. S.<i>OC</i> 292<br /><b class="num">•</b>[[argumentos]], [[argumentación]] τῶν ἐνθυμημάτων τοῖς περὶ αὐτὰς τὰς πράξεις ἀναγκαῖόν ἐστιν χρῆσθαι forzosamente deben utilizar las palabras ordinarias y los argumentos relativos a los hechos</i> los oradores por op. a los poetas, Isoc.9.10, (λόγους) πολλῶν ἐνθυμημάτων γέμοντας discursos que están llenos de abundantes argumentaciones</i> Isoc.12.2, ἡ τῶν ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων εὕρεσις del estilo de Tucídides, D.H.<i>Th</i>.34.2, cf. 3, αἱ ποικιλίαι τῶν ἐνθυμημάτων de Cicerón, D.C.46.18.2<br /><b class="num">•</b>[[razonamientos]], [[argumentación]], [[hilo del discurso]] op. [[λέξις]] Olymp.<i>in Mete</i>.4.23.<br /><b class="num">4</b> [[pensamiento]], [[modo de pensar]], [[intención]] κύριος ... πᾶν [[ἐνθύμημα]] γιγνώσκει [[LXX]] 1<i>Pa</i>.28.9, ἄδικον τὸ [[ἐνθύμημα]] αὐτῶν de los que se apartan de la ley de Dios, [[LXX]] <i>Ps</i>.118.118, cf. [[LXX]] <i>Si</i>.27.6, <i>Si</i>.37.3.<br /><b class="num">II</b> fil. y ret. [[entimema]], [[razonamiento]], [[argumento]]<br /><b class="num">a)</b> en la lógica de Arist. [[silogismo dialéctico]] cuyas premisas son probables, pero no reales [[ἐνθύμημα]] ... ἐστὶ συλλογισμὸς ἐξ εἰκότων ἢ σημείων el entimema es un silogismo a partir de verosimilitudes o signos</i> Arist.<i>APr</i>.70^a10;<br /><b class="num">b)</b> en la ret. de Arist. [[silogismo retórico]] ἔστι δ' [[ἀπόδειξις]] ῥητορικὴ ἐ. la demostración retórica es el entimema</i> Arist.<i>Rh</i>.1355^a6, τὸ δ' ἐ. συλλογισμός τις y el entimema es un silogismo de una cierta especie</i> Arist.<i>Rh</i>.1355^a8, ἐ. δεικτικόν entimema demostrativo</i> Arist.<i>Rh</i>.1396^b25, ἐ. ἐλεγκτικόν entimema refutativo</i> Arist.<i>Rh</i>.1396^b26, propio de los discursos forenses, op. [[παράδειγμα]] que es propio de los discursos políticos, Arist.<i>Rh</i>.1418^a2;<br /><b class="num">c)</b> en la retórica en gener. ἐν δὲ τοῖς ἀποδεικτικοῖς διαλλάττειν ἂν δόξειεν Ἰσαῖος Λυσίου τῷ τε μὴ κατ' ἐνθύμημά τι λέγειν ἀλλὰ κατ' ἐπιχείρημα en los discursos demostrativos Iseo parece separarse de Lisias porque no expone con un argumento probable sino con un argumento seguro</i> del estilo de Iseo comparado con Lisias, D.H.<i>Is</i>.16.3, cf. <i>Lys</i>.15.3, <i>Amm</i>.1.11.2, <i>Din</i>.6.3, ἐνθυμήματα δέ ἐστιν οὐ μόνον τὰ τῷ λόγῳ καὶ τῇ πράξει ἐναντιούμενα, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασι Anaximen.<i>Rh</i>.1430^a23, διαφέρει δὲ [[ἐνθύμημα]] περιόδου τῇδε ὅτι ἡ μὲν περίοδος ..., τὸ δὲ ἐ. ἐν τῷ διανοήματι ἔχει τὴν δύναμιν καὶ σύστασιν Demetr.<i>Eloc</i>.30, καὶ καθόλου δὲ τὸ μὲν ἐ. συλλογισμός τίς ἐστι ῥητορικός en suma el entimema es una especie de silogismo retórico</i> Demetr.<i>Eloc</i>.32, cf. Anon.Seg.157, 249.<br /><b class="num">III</b> plu. [[ídolos]] trad. de hebr. <i>gĕllūlim</i> ‘ídolos', [[LXX]] <i>Ez</i>.14.5, 16.36.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0843.png Seite 843]] τό, das Beherzigte, Erwogene, Überlegte, der Gedanke; τἀνθυμήματα τἀπὸ σοῦ Soph. O. C. 293; ἔχεις γὰρ οὐχὶ βαιὰ τἀνθυμήματα 1201; ein Anschlag, Xen. An. 3, 5, 12 Hell. 4, 5, 4 u. öfter; bei Isocr. 9, 10 den ὀνόματα u. der [[λέξις]] entgeggstzt. – Bei den Rhetoren ein rhetorischer Schluß, der zum Beweise dient ([[σῶμα]] τῆς πίστεως Arist. rhet. 1, 1). Vgl. bes. Arist. rhet. 2, 22 ff. Quint. 5, 14, 24; übh. eine Sentenz, D. Hal.

|btext=ατος (τό) :<br /><b>1</b> [[pensée]], [[réflexion]];<br /><b>2</b> invention, <i>particul.</i> stratagème de guerre;<br /><b>3</b> [[raisonnement]], [[conseil]], [[avertissement]] ; <i>particul.</i> enthymème, sorte de syllogisme;<br /><b>4</b> [[raison]], [[motif]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐνθυμέομαι]].