σεμνός: Difference between revisions

|elnltext=σεμνός -ή -όν [σέβω] eerbiedwaardig, indrukwekkend, spec. van goden en goddelijke zaken:. ὁ σεμνὸς Ἀπόλλων de eerbiedwaardige Apollo Aeschl. Sept. 800; σεμναὶ θεαί indrukwekkende godinnen (Erinyen) Soph. OC 41; σεμνὸς βίος een (aan goden) gewijd leven Eur. Ion 56. verheven, deftig, voornaam, van pers.:; αἱ φαυλότεραι παρὰ τὰς σεμνὰς καθεδοῦνται de eenvoudige vrouwen zullen naast de deftige zitten Aristoph. Eccl. 617; ἐν θρόνῳ σεμνῷ σεμνὸς θωκέων verheven zetelend op een verheven troon Hdt. 2.173.2; subst. τὸ σεμνόν waardigheid, grandeur; van zaken plechtig, imponerend:. ἡ σεμνὴ καὶ θαυμαστὴ τῆς τραγῳδίας ποίησις de imponerende en wonderbaarlijke kunst van het tragediedichten Plat. Grg. 502b; σεμνὴ λέξις verheven dictie Aristot. Poët. 1458a21; οὐθὲν σεμνόν niets bijzonders Aristot. EN 1146a15. pejor. hooghartig, verwaand, aanmatigend:; σέμν’ ἔπη aanmatigende woorden Soph. Ai. 1107; ὡς σεμνὸς οὑπίτριπτος wat een verwaande klootzak Aristoph. Pl. 275; subst. τὸ σεμνόν hooghartigheid; Eur. Med. 216; ret..; τὸ σεμνὸν ἄγαν καὶ τραγικόν het al te hoogdravende en tragische Aristot. Rh. 1406b7; adv.. σεμνῶς λέγειν hoogdravende taal gebruiken Aristot. Rh. 1408a13.