ἵνα: Difference between revisions

|Definition=<span class="bld">A</span> Adv.,<br><span class="bld">I</span> of [[place]],<br><span class="bld">1</span> [[in that place]], [[there]], once in Hom.,ἵνα γάρ σφιν ἐπέφραδον ἠγερέθεσθαι Il.10.127 (acc.to Eust.).<br><span class="bld">2</span> elsewhere relat., [[in which place]], [[where]], 2.558, Od.9.136, [[Herodotus|Hdt.]]2.133,9.27,54, Pi.''O.''1.95, B.10.79, A.''Pr.''21, al., S.''El.''22,855, Ar.''Ra.''1231, etc.: rarely in Att. Prose, Lys.13.72 (v. infr.), Pl.''Ap.''17c, ''Phlb.''61b; <b class="b3">ἵνα ἡ Νίκη</b> (''[[sc.]]'' [[ἐστίν]]) ''IG''22.1407.13: rare in later Greek, Arr.''An.''1.3.2, Luc.''Cont.''22, ''Ind.''3: with particles, ἵνα τε Il.20.478; ἵνα περ 24.382, Od.13.364, Lys. [[l.c.]]; <b class="b3">ἵν' ἄν</b> c. subj., [[wherever]], S.''OC''405, E.''Ion''315; as indirect interrog., [[Herodotus|Hdt.]]1.179, 2.150, E.''Hec.''1008.<br><span class="bld">b</span> after Hom., like other Advs. of [[place]], c. gen., ἵνα τῆς χώρης [[Herodotus|Hdt.]]1.98; <b class="b3">ἔμαθε ἵνα ἦν κακοῦ</b> [[in what]] a [[calamity]], Id.1.213; οὐδ' ὁρᾶν ἵν' ἐ̄ κακοῦ [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''367; <b class="b3">ἵν' ἕσταμεν χρείας</b> ib.1442; ἵν' ἦμεν ἄτης Id.''El.''936; ὁρᾷς ἵν' ἐσμὲν αὐτοῦ πέρι τῆς ἀπορίας Pl.''Sph.''243b.<br><span class="bld">c</span> with Verbs of motion, [[whither]], Od.4.821, al.; ὁρᾷς ἵν' ἥκεις [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''687, al., Din.2.10; ιναπερ ὥρμητο Th. 4.74.<br><span class="bld">II</span> of circumstance, <b class="b3">γάμος... ἵνα χρή</b> [[at which]], [[when]], Od.6.27; <b class="b3">ἵνα μὲν ἐξῆν αὐτοῖς... ἐνταῦθα . .</b> [[when]] it was in their [[power]], Antipho 6.9.<br><span class="bld">2</span> = [[ἐάν]], dub. in Il.7.353 ([[varia lectio|v.l.]] [[ἵν' ἄν]], cf. Sch.), Archil. 74.7 codd., [[varia lectio|v.l.]] in Din.1.1, and Pl.''Chrm.''176b.<br><span class="bld">B</span> Final Conj., [[that]], [[in order that]], from Hom. downwards, mostly first word in the clause, but sometimes preceded by an emphatic word, Pl.''Chrm.''169d; ἵνα δή Il.7.26, 23.207, [[Herodotus|Hdt.]]1.29, Pl.''R.''420e, 610c: never with [[ἄν]] or κε (if found, these particles belong to the Verb, as in Od.12.156, E.''IA''1579).<br><span class="bld">I</span> general usage:<br><span class="bld">1</span> with subj.,<br><span class="bld">a</span> after primary tenses of ind., also subj. and imper.: pres. ind., Il.3.252, Od.2.111, [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''3.2.3, ''Cyr.''1.2.11, Isoc.3.2: pf. ind., Il.1.203, Isoc.4.129: fut., Od.2.307,4.591, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''1.2.15; subj., [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''364; imper., Il.19.348,al., A.''Pr.''61, S.''Ph.''880, Ar.''Ra.''297, Pl.''R.''341b, ''Men.''71d.<br><span class="bld">b</span> after historical tenses, in similes, where the aor. is gnomic, Od.5.490 ([[αὔοι]] codd.); where aor. is treated as equiv. to pf., Il.9.99, Od.8.580, [[Herodotus|Hdt.]]5.91, Lys.1.4, D.9.26: when the purpose is regarded from the point of view of the speaker's present, σὲ παῖδα ποιεύμην ἵνα μοι . . λοιγὸν ἀμύνῃς Il.9.495, cf. [[Herodotus|Hdt.]]1.29, 6.100, Th.1.44, al., Lys.1.11,12,al.<br><span class="bld">c</span> after opt. and [[ἄν]], when opt. with <b class="b3">οὐκ ἄν</b> is used with sense of imper., Il.24.264, Od.6.58; after <b class="b3">βουλοίμην ἄν . .</b>, Lys.7.12.<br><span class="bld">d</span> after impf. with [[ἄν]], D.23.7.<br><span class="bld">2</span> with opt.,<br><span class="bld">a</span> after historical tenses, Il.5.3, Od.3.2, A. ''Th.''215, Lys.3.11, Pl.''Prt.''314c, etc.: after the historical pres., E. ''Hec.''11: sometimes both moods, subj. and opt., follow in consecutive clauses, Od.3.77, [[Herodotus|Hdt.]]8.76,9.51, D.23.93,49.14.<br><span class="bld">b</span> after opt., Od.18.369, S.''Ph.''325; βούλοιντ' ἂν ἡμᾶς ἐξολωλέναι, ἵνα . . λάβοιεν Ar. ''Pax''413.<br><span class="bld">c</span> rarely after primary tenses, by a shifting of the point of view, Od.17.250, Ar.''Ra.''24, Pl.''R.''410c.<br><span class="bld">3</span> with past tenses of ind.,<br><span class="bld">a</span> after [[unfulfilled]] wishes, Id.''Cri.''44d.<br><span class="bld">b</span> after ind. with [[ἄν]], to express a consequence which has not followed or cannot follow, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1389, Pl.''Men.''89b, D.29.17: esp. after <b class="b3">ἐβουλόμην ἄν . .</b>, Ar. ''V.''961, Lys.4.3.<br><span class="bld">c</span> after such Verbs as [[ἐχρῆν]], [[ἔδει]], E.''Hipp.''647, Pl.''Prt.''335c, ''Smp.''181e, ''Euthd.''304e, Isoc.9.5, D.24.48, Men.349.5, etc.: whenan unfulfilled obligation is implied, <b class="b3">τεθαύμακα ὅτι οὐκ εἶπεν</b>( = [[ἔδει εἰπεῖν]]) . . ἵ… [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''161c; <b class="b3">ἀντὶ τοῦ κοσμεῖν</b>( = [[δέον κοσμεῖν]]) . . ἵ… D.36.47.<br><span class="bld">d</span> after pres. ind. in general statements (including the past), οὐδὲ γὰρ τὸ εἶναι ἔχει ἡ ὕλη, ἱ. ἀγαθοῦ ταύτῃ μετεῖχεν Plot.1.8.5.<br><span class="bld">4</span> <b class="b3">ἵνα μή</b> as the neg. of [[ἵνα]], [[that not]], Il.19.348, etc.<br><span class="bld">II</span> special usages:<br><span class="bld">1</span> like [[ὅπως]], after Verbs of command and entreaty, is common only in later Gr. (but cf. Od.3.327 with ib.19), <b class="b3">ἀξιοῦν ἵ</b>… Decr. ap. D.18.155; δεήσεσθαι ἵ… D.H.1.83; [[παρακαλεῖν]] ἵνα… Arr.''Epict.''3.23.27: freq. in [[NT]], ἐκήρυξαν ἵνα μετανοήσωσιν ''Ev.Marc.''6.12, al.; of will, <b class="b3">ὅσα ἐὰν θέλητε ἵνα ποιῶσιν . .</b> ib.25: hence [[ἵνα]] c. subj. stands for infin., <b class="b3">ἐν τούτῳ ἵνα καρπὸν φέρητε</b>( = [[ἐν τῷ φέρειν]]) ''Ev.Jo.''15.8, etc.; πρῶτόν ἐστιν ἵνα κοιμηθῶ Arr.''Epict.''1.10.8, cf. M.Ant.8.29; also for [[ὥστε]], [[LXX]] ''Ge.''22.14,al., Plu.2.333a, Porph.''Abst.''2.33, etc.<br><span class="bld">2</span> [[because]], <b class="b3">ἵνα ἀναγνῶ ἐτιμήθην</b> I was [[honour]]ed [[because]] I [[read]], Anon. ap. A.D.''Synt.''266.5, cf. ''Conj.''243.21, Choerob.''in Theod.''2.257, al.; not found in literature.<br><span class="bld">3</span> elliptical usages,<br><span class="bld">a</span> where the purpose of the utterance is stated, <b class="b3">Ζεὺς ἔσθ', ἵν' εἰδῇς</b> 'tis Zeus,—[I tell thee this] [[that]] thou [[may]]'st [[know]] it, S.''Ph.''989; ἵνα μὴ εἴπω ὅτι οὐδεμιᾷ Pl.''R.''507d; ἵνα συντέμω D.45.5; ἵν' ἐκ τούτων ἄρξωμαι Id.21.43; <b class="b3">ἵνα δῶμεν . .</b> [[granted that]] . ., S.E.''P.''2.34, cf. 1.79.<br><span class="bld">b</span> in commands, introducing a principal sentence, <b class="b3">ἵνα συντάξῃς</b> [[order]] him... ''PCair.Zen.'' 240.12 (iii B.C.); ἵνα λαλήσῃς ''PSI''4.412.1 (iii B.C.); ἵνα ἐλθὼν ἐπιθῇς τὰς χεῖρας αὐτῇ ''Ev.Marc.''5.23,cf. ''2 Ep.Cor.''8.7, [[LXX]] ''2 Ma.''1.9, Arr.''Epict.''4.1.41, Did. ap. Sch.S.''OC''156.<br><span class="bld">c</span> [[ἵνα τί]] (''[[sc.]]'' [[γένηται]]); [[to what end]]? either abs. or as a question, Ar.''Ec.''719; or with a Verb following, Id.''Pax'' 409, cf. Pl.''Ap.''26d, etc.; <b class="b3">ἵνα δὴ τί</b>; Ar.''Nu.''1192.<br><span class="bld">d</span> in [[indignant]] [[exclamation]]s, [[to think that]] . . ! [[Σωκράτης]] ἵνα πάθῃ ταῦτα Arr.''Epict.''1.29.16.<br><span class="bld">III</span> in later Gr. with ind., [[LXX]] ''Ex.''1.11,al., ''Ep.Gal.''2.4, 4.17, etc.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1253.png Seite 1253]] (von dem alten Pronomen ἵ), – 1) adv., – a) des Ortes, [[wo]], [[da wo]]; παρὰ τύμβον, ἵν' ἀνέρες ἀγχιμαχηταί Il. 2, 604, öfter; auch mit Hinzufügung von τε, wie bei anderen Relativis (s. τε), ἵνα τε ξυνέχουσι τένοντες 20, 478; ἐν δρόμοις, ἵνα ταχυτὰς ποδῶν ἐρίζεται Pind. Ol. 1, 95; 8, 2 u. öfter; Tragg., ἵνα αἱ Φορκίδες ναίουσι Aesch. Prom. 795; ἄρουραν ἵν' ἐτράφη Spt. 736; ἵνα ἡλίου [[διπλῆ]] πάρεστιν [[ἐνθάκησις]] Soph. Phil. 17; ἵζων ἵν' ἦν μοι παντὸς οἰωνοῦ [[λιμήν]] Ant. 987, öfter; Eur. Hec. 2, 711; ἐγὼ γὰρ οἶδ' ἵν' εἰσὶ μεγάλοι Ar. Nubb. 190; Her. 8, 115. 9, 27; auch in attischer Prosa einzeln, ὀρθῶς ἵν' οἰκεῖ πύθοιτ' [[αὐτοῦ]] Plat. Phil. 61 b; Luc. adv. Ind. 11; dem [[ὅπου]] entspricht es Plat. Legg. V, 734 c Gorg. 484 e; c. gen., οἰκοδομέουσι [[οἰκία]] ἵνα αὐτὸς ἔφρασε τῆς χώρης, Her. 1, 98. 2, 133; auch οὐ βλέπεις ἵν' εἶ κακοῦ, wo im Unglück, auf welchem Punkte od. auf welcher Höhe des Unglücks du stehst, Soph. O. R. 413, vgl. 367 Ai. 379; so Her. 1, 213; übh. von Zuständen, ἵν' ἕσταμεν χρείας [[ἄμεινον]] ἐκμαθεῖν, τί δραστέον Soph. O. R. 1442, wo wir stehen, in solcher Noth; ξυμφορᾶς ἵν' ἕσταμεν Tr. 1135; El. 936; – [[wohin]], ἵν' οἴχεται Od. 4, 821, ἐς βουλήν, ἵνα μιν κάλεον Φαίηκες 6, 55; auch ἵνα γάρ [[σφιν]] [[ἐπέφραδον]] ἠγερεθέσθαι, dahin, Il. 10, 127; ὁρᾷς ἵν' ἥκεις Soph. O. R. 687, wohin du gerathen bist; σκόπει κλύων, τὰ σέμν' ἵν' ἥκει τοῦ θεοῦ μαντεύματα 953; ἰὼ δαῖμον ἵν' ἐξήλλου 1311; εἰ ἦν ἕτερός τις [[τόπος]], ἵνα ἐξῆν ἀπάγειν τους κλέπτοντας Din. 2, 10. – b) von der Zeit, [[wann]], wie man Od. 6, 27 σοὶ δὲ [[γάμος]] [[σχεδόν]] ἐστιν, ἵνα χρὴ καλὰ ἕννυσθαι erkl., richtiger [[wobei]], bei welcher Veranlassung; ἵνα μὲν ἐξῆν αὐτοῖς τιμωρήσασθαι, [[ἐνταῦθα]] μὲν οὐδεὶς οἷός τε ἐγένετο ἐλέγξαι· ἐν δὲ τούτῳ τῷ ἀγῶνι Andoc. 6, 9. – 21 Conjunction, [[damit]], daß, ἵνα μή, damit nicht; – a) c. indic. des impf. u. aor. in einem hypothetischen Satze zum Ausdruck der Nichtwirklichkeit, bes. nach ἐχρῆν u. ä., σὲ ἐχρῆν ἡμῖν συγχωρεῖν, ἵνα [[συνουσία]] ἐγίγνετο Plat. Prot. 335 c; [[χρῆν]] καὶ νόμον εἶναι, – ἵνα μὴ σπουδὴ ἀνηλίσκετο, es sollte ein Gesetz geben, damit nicht verschwendet würde (das Gesetz ist aber nicht, u. es wird verschwendet), Conv. 181 c; Crit. 44 d; ἄξιον ἦν ἀκούειν, – ἵνα ἤκουσας, es wäre der Mühe werth gewesen, damit du gehört hättest (was du so nicht gehört hast), Euthyd. 304 e, vgl. Theaet. 161 c; ἐβουλόμην μὲν ἕτερον ἂν λέγειν τὰ βέλτισθ' ἵν' ἐκαθήμην [[ἥσυχος]], damit ich ruhig hätte sitzen bleiben können, Ar. Eccl. 151; vgl. Eur. Hipp. 647; Soph. O. R. 1326; Isocr. 9, 5; Dem. 55, 6; – aber Xen. Cyr. 1, 6, 40 ist ἵνα συνέδει f. L. u. jetzt richtig geändert. – Bei Hom. ist der Conj. oft durch Kürze des Modusvocals gleich dem Indic., ἵνα μίσγεαι Il. 2, 232, ἵνα παύσομεν 21, 314, ἵνα μετα δαίσομαι 23, 207, ἵνα σπείσομεν Od. 7, 164, welche Fälle sämmtlich regelmäßig sind u. zum Folgdn gehören. – b) c. conj., auf die Zukunft gehend, wenn ein praes. od. fut. vorausgeht, od. ein imperat., od. ein conj. hortativ.; ἐξαύδα, ἵνα εἴδομεν [[ἄμφω]] (für εἰδῶμεν), Il. 1, 363; 2, 381; [[ἄλκιμος]] ἔσσ' ἵνα [[τίς]] σε καὶ ὀψιγόνων εὖ εἴπῃ Od. 1, 302; 2, 111. 5, 91; [[ταῦτα]] τελευτήσουσιν Ἀχαιοί, ἵνα [[θᾶσσον]] [[ἵκηαι]] 2, 306; 4, 591 Il. 15, 31; λῦσον, ἵν' ὀφθαλμοῖσιν ἴδω 24, 555; τήνδε νῦν πόρπασον ἀσφαλῶς, ἵνα μάθῃ Aesch. Prom. 61; εἴπω τι [[δῆτα]] κἄλλ' ἵν' ὀργίζῃ [[πλέον]] Soph. O. R. 364, öfter; αὐτὰ [[ταῦτα]] ἥκω παρὰ σέ, ἵνα ὑπὲρ ἐμοῦ διαλεχθῇς αὐτῷ Plat. Prot. 310 e; δοκεῖ μοι κατακαῦσαι τὰς ἁμάξας, ἵνα μὴ τὰ ζεύγη ἡμῶν στρατηγῇ Xen. An. 3, 2, 27, u. sonst. Keine Ausnahme davon ist Il. 24, 264 οὐκ ἂν δή μοι ἅμαξαν ἐφοπλίσσαιτε τάχιστα, ἵνα πρήσσωμεν ὁδοῖο, wo der opt. potent. die Stelle des imperat. vertritt, bereitet mir den Wagen, damit wir den Weg machen; auffallender Xen. ἐπιστάμεθα, ὅτι βασιλεὺς ἡμᾶς ἀπολέσαι περὶ παντὸς ἂν ποιήσαιτο, ἵνα καὶ ἄλλοις [[φόβος]] ᾐ 2, 4, 3. – Eben so nach Perfectis, τίπτ' αὖτ' εἰλήλουθας; ἢ ἵνα ὕβριν ἴδῃ; warum bist du gekommen, bist du hier? etwa, damit du sehest, Il. 1, 202. – Aber auch nach aor. u. impft. in indirecter Rede, mit dem bei der lebhaften Darstellung der Griechen so häufigen Übergang in die directe Darstellung, u. mit der Beziehung auf die Gegenwart, wenn das von ἵνα abhängige Verbum eine noch in der Gegenwart fortdauernde Handlung ausdrückt, πλοῖα Ἀβροκόμας κατέκαυσεν, ἵνα μὴ [[Κῦρος]] διαβῇ Xen. An. 1, 4, 18 (denn Abrokomas sagt [[κατακαίω]] τὰ πλοῖα, ἵνα μὴ διαβῇ); προσελθεῖν ἐκέλευον, εἴ τις εἴη [[στρατηγός]], ἵνα ἀπαγγείλωσι τὰ παρὰ βασιλέως 2, 5, 36; 4, 6, 6 u. öfter bei Xen.; Thuc. u. Sp. Vgl. noch Eur. Hec. 27; ἠρχόμεθα διαλεγόμενοι, ἵνα εὕρωμεν Plat. Theaet. 186 e; Andoc. 1, 40. – c) c. optat. nach den Präteritis, Ἠέλιος δ' ἀνόρουσε, ἵν' ἀθανάτοισι φανείη, Od. 3, 1. 438. 5, 1. 492 Il. 5, 2 u. öfter; Aesch. Spt. 197; ἵνα μὴ ἀτελὴς γένοιτο, διελεγόμεθα Plat. Prot. 314 c, u. sonst überall. Das praes. histor. macht hiervon nur scheinbar eine Ausnahme, πέμπει χρυσόν, ἵν' εἴη Eur. Hec. 10. – Nach einem andern optat., θυμὸν γένοιτο χειρὶ πληρῶσαί ποτε, ἵν' αἱ Μυκῆναι γνοῖεν Soph. Phil. 325. – Doch tritt der optat. auch zuweilen für den conj. ein, wenn mehr die Absicht, daß Etwas geschehen [[könne]], ausgedrückt werden soll, wie Fälle aufzufassen sind, wo beide modi neben einander stehen, [[ἐρέω]] μὲν [[ἐγών]], ἵνα εἰδότες ἤ κε θάνωμεν ἤ κεν Κῆρα φύγοιμεν, Od. 12, 176 Il. 24, 584; vgl. Eur. Ion 1623; Her. 9, 51 ἄλλο δέ τι ἐξευρήκασι, ἵνα μὴ ἀδικοῖεν αὐτὰς μηδ' εἰς ἑτέραν πόλιν ἄγωνται, damit sie nicht etwa ihnen Unrecht zufügten, was wohl möglich wäre, u. auch nicht in eine andre Stadt führten, was zu erwarten stand, als bestimmt eintretend zu denken ist. Vgl. noch Ar. Ran. 21 εἶτ' οὐχ [[ὕβρις]] ταῦτ' ἐστί, ὅτ' ἐγὼ [[βαδίζω]], τοῦτον δ' ὀχῶ, ἵνα μὴ ταλαιπωροῖτο. – Il. 7, 352 τῷ οὔ νύ τι κέρδιον ἧμιν ἔλπομαι ἐκτελέεσθαι, ἵνα μὴ ῥέξομεν ὧδε, ἵνα = ἐάν, der Vers ist aber für unecht erklärt. – Bei Sp. auch = so daß, τί μοι [[τοιοῦτο]] συνέγνως, ἵνα τοιαύταις με κολακεύσῃς ἡδοναῖς Plut. de Alex. fort. I, 12; Orph. Arg. 251. – Ἵνα τί, elliptisch, ''[[sc.]]'' γένηται, damit was geschehe? d. i. wozu? warum? absolut, Ar. Eccl. 719, oder mit einem Verbum, ἵνα τί δὲ τοῦτο δρᾶτον Pax 409; ἵνα τί τοῦτο λέγεις Plat. Apol. 26 c; Conv. 205 a; [[NT|N.T.]]; eben so ἵνα δὴ τί, Ar. Nubb. 1192.

|elrutext='''ἵνᾰ:'''<br /><b class="num">I</b> (ῐ) adv. [acc. к арх. ἵ]<br /><b class="num">1</b> [[там]]: ἵνα [[σφιν]] [[ἐπέφραδον]] [[ἠγερέεσθαι]] Hom. там велел я им собраться;<br /><b class="num">2</b> (относит.) где: λιμὴν [[εὔορμος]], ἵν᾽ οὐ χρεὼ πείσματός ἐστιν Hom. удобная бухта, где нет надобности в причале; ἐνταῦθ᾽ [[ἐμέν]] (= ἐσμέν), ἵν᾽ οὐκ ἔτ᾽ ὀκνεῖν [[καιρός]] Soph. мы в таком положении, в котором (= что) медлить нельзя; ἐν ἀγορᾷ, ἵνα [[ὑμῶν]] πολλοὶ ἀκηκόασι Plat. на площади, где многие из вас слышали (меня); ἵνα αὐτὸς ἔφρασε τῆς χώρης Her. (там), где он сам указал; οὐχ ὁρᾷς ἵν᾽ εἶ κακοῦ; Soph. разве ты не видишь, в какой ты беде?;<br /><b class="num">3</b> (относит.) куда: ἐνὶ δήμῳ, ἵν᾽ οἴχεται Hom. среди народа (= страны), куда он ушел; ἵν᾽ οὐ πυρὸς ἵξετ᾽ [[ἀϋτμή]] Hom. куда не проникнет копоть от огня; ὁρᾷς, ἵν᾽ ἥκεις; Soph. видишь, до чего ты дошел?;<br /><b class="num">4</b> (относит.) когда: [[γάμος]] [[σχεδόν]] ἐστιν, ἵνα χρὴ καλὰ (''[[sc.]]'' εἵματα) ἕννυσθαι Hom. близка свадьба, когда нужно красиво нарядиться.<br /><b class="num">[[ἵνα]]:</b> <b class="num">II</b> conj.<br /><b class="num">1</b> чтобы, (для того) чтобы, с целью: 1.1) (с impf. и aor. ind. для выраж. нереальности) σὲ [[ἐχρῆν]] [[ἡμῖν]] συγχωρεῖν, ἵνα [[συνουσία]] ἐγίγνετο Plat. тебе следовало нам уступить, чтобы получилась беседа; 1.2) (с conjct. - при главном времени в главном предложении) imper., conjct., impf., aor. (= pf.) или opt. с ἄν: ἐς [[πεδίον]] καταβῆναι, ἵν᾽ ὅρκια πιστὰ τάμητε Hom. выйти в поле, чтобы вам заключить (с данайцами) твердый договор; (τὰ πλοῖα) Ἀβροκόμας κατέκαυσεν, ἵνα μὴ [[Κῦρος]] διαβῇ Xen. Аброком сжег суда, чтобы Кир не переправился (через реку); [[εἴπω]] τι κἄλλ᾽ (= [[καί]] τι [[ἄλλο]]), ἵν᾽ ὀργίζῃ [[πλέον]] Soph. сказать мне еще что-л., чтобы ты (еще) больше разгневался?; [[οὔτε]] χρημάτων [[ἕνεκα]] [[ἔπραξα]] [[ταῦτα]], ἵνα [[πλούσιος]] ἐκ πένητος γένωμαι Lys. я сделал это не из-за денег, чтобы из бедняка стать богачем; ἐπίτηδές σε οὔκ [[ἤγειρον]], ἵνα ὡς [[ἥδιστα]] διάγῃς Plat. я умышленно не будил тебя, чтобы ты провел время как можно приятнее; οὐκ ἂν δή μοι ἄμαξαν ἐφοπλίσσαιτε [[τάχιστα]], ἵνα πρήσσωμεν ὁδοῖο; Hom. так вы и не поспешите приготовить мне повозку, чтобы (мог я свой) путь совершить?; ἀρκετὸν τῷ μαθητῇ ἵνα γένηται ὡς ὁ [[διδάσκαλος]] [[αὐτοῦ]] NT с ученика довольно, если он станет таким, как его учитель; μὴ κρίνετε ἵνα μὴ κριθῆτε NT не судите, да не судимы будете; 1.3) (с opt. - при impf., aor., praes. hist. и opt. с ἄν, реже при главном времени в главном предложении): [[Μένων]] [[δῆλος]] ἦν ἐπιθυμῶν τιμᾶσθαι, ἵνα [[πλείω]] κερδαίνοι Xen. Менон явно стремился к почестям, чтобы больше наживать; ἢ οὐκ ἐπιστάμεθα ὅτι βασιλεὺς [[ἡμᾶς]] ἀπολέσαι ἂν περὶ παντὸς ποιήσαιτο, ἵνα καὶ τοῖς ἄλλοις Ἓλλησι [[φόβος]] εἴη στρατεύειν Xen. разве мы не знаем, что (персидский) царь дорого бы дал за нашу гибель, чтобы другие треки побоялись воевать (против него)?;<br /><b class="num">2</b> поздн. (= εἰ или [[ἐάν]]) если (бы): ἵνα καθ᾽ ὑπόθεσιν καὶ συγώρήσῃ Sext. если бы это было допущено хотя бы в виде предположения;<br /><b class="num">3</b> (с fut. ind.): ἵνα μὴ εἶς [[ὑπὲρ]] τοῦ ἑνὸς φυσιοῦσθε κατὰ τοῦ ἑτέρου NT чтобы вам не превозноситься друг перед другом;<br /><b class="num">4</b> [[так что]], [[вследствие чего]]: ἦν παρακεκαλλυμένον ἀπ᾽ αὐτῶν, ἵνα μὴ αἴσθωνται [[αὐτό]] NT (это слово) было сокрыто от них, а потому они не поняли его;<br /><b class="num">5</b> [[что]]: καὶ [[πόθεν]] μοι [[τοῦτο]], ἵνα ἔλθῃ πρὸς ἐμή; NT как случилось, что она пришла ко мне?;<br /><b class="num">6</b> [[в эллиптических выражениях]]: ἵνα (δὴ) τί; Arph., Plat.; к чему?, для чего?, зачем?; ἵνα τί [[τοῦτο]] λέγεις; Plat. зачем ты это говоришь?; ἵν᾽ εἰδῇς Soph. (так и) знай, имей в виду; οὐδ᾽ ἄλλαις πολλαῖς, - ἵνα μὴ [[εἴπω]] ὅτι οὐδεμιᾷ Plut. (этого) нет (и) во многих других случаях, - чтобы не сказать ни в одном.