πνεῦμα: Difference between revisions

|btext=ατος (τό) :<br />souffle :<br /><b>I.</b> [[souffle du vent]], [[vent]] ; <i>fig.</i> vent de la fortune, souffle de la prospérité, <i>etc.</i> ; souffle de la faveur (<i>cf. lat.</i> aura);<br /><b>II.</b> [[souffle]] :<br /><b>1</b> [[expiration de l'air aspiré]], [[haleine]];<br /><b>2</b> [[respiration]], [[souffle de vie]] : πνεύματος ῥωμή PLUT force de la respiration, <i>càd</i> de la poitrine;<br /><b>III.</b> [[exhalaison]], [[odeur]];<br /><b>IV.</b> <i>fig.</i> <b>1</b> [[souffle]], [[comme signe de force]], [[de passion]];<br /><b>2</b> <i>t. de gramm.</i> aspiration, esprit (rude <i>ou</i> doux);<br />[[NT]]: esprit, [[puissance]] de Dieu.<br />'''Étymologie:''' [[πνέω]].

|elnltext=πνεῦμα -ατος, τό [πνέω] wind, windvlaag:; ἀνέμων πνεύματα windvlagen Aeschl. PV 1086; overdr. vlaag, stemming:. λύσσης πνεύματι door een vlaag van waanzin Aeschl. PV 884; πνεῦμα ταὐτὸν οὔποτ’ οὔτ’ ἐν ἀνδράσιν φίλοις βέβηκεν zelfs tussen bevriende mensen heerst niet altijd dezelfde stemming Soph. OC 612; πνεῦμα συμφορᾶς windvlaag van het lot Eur. IT 1317. geademde lucht adem, ademhaling:; πνεῦμα ἀθροῖσαι op adem komen Eur. Phoen. 851; πνεῦμα ἀφιέναι de laatste adem uitblazen Eur. Hec. 571; ademhaling. Hp. het blazen:; λωτοῦ κατὰ πνεύματα bij het blazen op de fluit Eur. Phoen. 787; vleug, luchtje. θεῖον ὀσμῆς πνεῦμα een goddelijke vleug parfum Eur. Hipp. 1391. overdr. levenskracht, leven:; πνεῦμ’ ἀπολέσαι het leven verliezen Aeschl. Sept. 981; ἀειθαλὲς πνεῦμα καὶ ψυχὴν ἀγήρω een eeuwige adem en een leeftijdloze ziel Plut. Per. 13.5; passie:. πνεύματος μεστὸς καὶ θυμοῦ vol passie en hartstocht Plut. Pyrrh. 16.13. NT geest geest, spec.. πνεῦμα ἅγιον Heilige Geest. hemelse geest:; τῷ πατρὶ τῶν πνευμάτων aan de vader van de hemelse geesten NT Hebr. 12.9; kwade geest:. ἐξέβαλεν τὰ πνεύματα λόγῳ met het woord dreef hij de geesten uit NT Mt. 8.16. geest van de mens:. ἀπὼν τῷ σώματι, παρὼν δὲ τῷ πνεύματι lichamelijk afwezig, maar aanwezig in de geest NT 1 Cor. 5.3.