συγγενής: Difference between revisions

|elnltext=συγγενής -ές, Att. ook ξυγγενής [συγγίγνομαι] aangeboren, natuurlijk; adv..; [[συγγενῶς]] δύστηνος van nature ongelukkig Eur. HF 1293; subst. τὸ συγγενές aangeboren natuur; Pind.; geneesk. van ziektes aangeboren, congenitaal. Hp. van hetzelfde geslacht of dezelfde familie (als), verwant (aan); met dat.; subst. ὁ συγγενής verwant; in Perzië als eretitel van door de koning uitgekozen leden van de hofhouding; subst. n. τὸ συγγενές verwantschap:; κατὰ τὸ ξυγγενές in overeenstemming met de verwantschap Thuc. 1.95.1; concreet (wat) verwant (is) (gezegd van Orestes). Soph. El. 1469. overdr. verwant (aan), d.w.z. van dezelfde soort (als), soortgelijk (aan); met dat., soms met gen.:; ξυγγενεῖς τοὐμοῦ τρόπου verwant aan mijn manier van doen, d.w.z. verwant aan mij in manier van doen Aristoph. Th. 574; met acc. resp..; τοὺς τρόπους οὐ σ. niet verwant in zijn manier van doen Aristoph. Eq. 1280; adv. [[συγγενῶς]] = op soortgelijke manier. Plat. Lg. 897c.