Anonymous

κεράννυμι: Difference between revisions

From LSJ
m
Text replacement - "Theil" to "Teil"
m (Text replacement - "Pl.''Lg.''" to "Pl.''Lg.''")
m (Text replacement - "Theil" to "Teil")
Line 11: Line 11:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1420.png Seite 1420]] u. κεραννύω, z. B. Alc. com. Ath. X, 424 d, fut. κεράσω, att. κερῶ, κερᾷς, aor. ἐκέρασα, ep. κεράσσω u. ἐκέρασσα, perf. κέκρακα u. κέκραμαι, aor. med. ἐκερασάμην, ep. κεράσσατο, von einer syncopirten Form im Conj. [[κέρωνται]], Il. 4, 260, aor. pass. [[ἐκράθην]] u. ἐκεράσθην (s. Beispiele unten), adj. verb. [[κεραστός]], Ep. ad. 295 (Plan. 83); vgl. über dies u. das perf. κεκέρασμαι Lob. zu Phryn. 582; der aor. act. κρῆσαι nur im compos. [[ἐπικεράννυμι]]. Vgl. auch [[κεράω]], [[κεραίω]], [[κιρνάω]] u. κίρνημι (nach Ath. XI, 476 a von [[κέρας]], Trinkhorn); – [[mischen]], mengen, vermischen; am gewöhnlichsten bei Hom. u. Folgdn von der Vermischung des dicken u. starken Weines mit Wasser, denn so gemischt wurde der Wein gewöhnlich getrunken; κέρασσε δὲ [[νέκταρ]] ἐρυθρόν Od. 5, 93; im med., κρητῆρα κερασσάμενος 7, 179. 13, 50, einen Mischkrug mischen, d. i. ihn mit gemischtem Wein anfüllen; τὸν κρατῆρα κεραννύουσιν Hyperid. bei Ath. X, 424 d; vgl. πῶς οὖν κέκραται ὁ [[σκύφος]] Eur. Cycl. 554 u. κύλικος ἴσον ἴσῳ κεκραμένης Ar. Plut. 1132, der Wein u. Wasser zu gleichen Theilen gemischt enthält; ὅτε [[οἶνον]] ἐνὶ κρητῆρσι [[κέρωνται]] Il. 4, 260; das praes. hat Hom. noch nicht; κέρασον ἄκρατον Ar. Eccl. 1123; τοῖς θεοῖς εὐχόμενοι κεραννύωμεν Plat. Phil. 61 b; [[κρᾶμα]] κερασάμενος Tim. Locr. 95 e; [[οἶνος]] κερασθείς Xen. An. 5, 4, 29, [[varia lectio|v.l.]] κεραθείς, vgl. Anacr. 36, 11; bei Sp. übh. einschenken, zu trinken geben. – Von andern Dingen, mischen, durch Mischung mildern; vom Badewasser, Od. 10, 362; πλοῦτον ἀρετᾷ κεκραμένον, Reichtum mit Tugend verbunden, Pind. P. 5, 2, vgl. Ol. 11, 109; κέκραται [[γῆρας]] ἱερᾷ γενεᾷ P. 10, 41, das Alter naht sich dem Geschlecht; [[θεόσυτος]] ἢ βρὀτειος ἢ κεκραμένη Aesch. Prom. 116; κεραννύντας ἡδονὴν φθόνῳ Plat. Phil. 50 a; ὅσα πυρὶ καὶ γῇ κεράννυται Prot. 320 d; ἐπειδὰν [[ταῦτα]] [[καλῶς]] καὶ μετρίως κραθῇ πρὸς ἄλληλα, im rechten Verhältniß zu einander gemischt, gehörig temperirt, Phaed. 86 c; [[νοῦς]] μετὰ τῶν καλλίστων αἰσθήσεων κραθείς Legg. XII, 961 d; μετὰ χολῆς μελαίνης κερασθέν Tim. 85 a; φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη Thuc. 6, 5; κεκραμένος πρὸς χαλκὸν [[ἄργυρος]] Dem. 24, 214; Sp., φύσει πρὸς πᾶσαν ἀρετὴν εὖ κεκραμένος, von Natur zu jeder Tugend befähigt, Plut. Num. 3.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1420.png Seite 1420]] u. κεραννύω, z. B. Alc. com. Ath. X, 424 d, fut. κεράσω, att. κερῶ, κερᾷς, aor. ἐκέρασα, ep. κεράσσω u. ἐκέρασσα, perf. κέκρακα u. κέκραμαι, aor. med. ἐκερασάμην, ep. κεράσσατο, von einer syncopirten Form im Conj. [[κέρωνται]], Il. 4, 260, aor. pass. [[ἐκράθην]] u. ἐκεράσθην (s. Beispiele unten), adj. verb. [[κεραστός]], Ep. ad. 295 (Plan. 83); vgl. über dies u. das perf. κεκέρασμαι Lob. zu Phryn. 582; der aor. act. κρῆσαι nur im compos. [[ἐπικεράννυμι]]. Vgl. auch [[κεράω]], [[κεραίω]], [[κιρνάω]] u. κίρνημι (nach Ath. XI, 476 a von [[κέρας]], Trinkhorn); – [[mischen]], mengen, vermischen; am gewöhnlichsten bei Hom. u. Folgdn von der Vermischung des dicken u. starken Weines mit Wasser, denn so gemischt wurde der Wein gewöhnlich getrunken; κέρασσε δὲ [[νέκταρ]] ἐρυθρόν Od. 5, 93; im med., κρητῆρα κερασσάμενος 7, 179. 13, 50, einen Mischkrug mischen, d. i. ihn mit gemischtem Wein anfüllen; τὸν κρατῆρα κεραννύουσιν Hyperid. bei Ath. X, 424 d; vgl. πῶς οὖν κέκραται ὁ [[σκύφος]] Eur. Cycl. 554 u. κύλικος ἴσον ἴσῳ κεκραμένης Ar. Plut. 1132, der Wein u. Wasser zu gleichen Teilen gemischt enthält; ὅτε [[οἶνον]] ἐνὶ κρητῆρσι [[κέρωνται]] Il. 4, 260; das praes. hat Hom. noch nicht; κέρασον ἄκρατον Ar. Eccl. 1123; τοῖς θεοῖς εὐχόμενοι κεραννύωμεν Plat. Phil. 61 b; [[κρᾶμα]] κερασάμενος Tim. Locr. 95 e; [[οἶνος]] κερασθείς Xen. An. 5, 4, 29, [[varia lectio|v.l.]] κεραθείς, vgl. Anacr. 36, 11; bei Sp. übh. einschenken, zu trinken geben. – Von andern Dingen, mischen, durch Mischung mildern; vom Badewasser, Od. 10, 362; πλοῦτον ἀρετᾷ κεκραμένον, Reichtum mit Tugend verbunden, Pind. P. 5, 2, vgl. Ol. 11, 109; κέκραται [[γῆρας]] ἱερᾷ γενεᾷ P. 10, 41, das Alter naht sich dem Geschlecht; [[θεόσυτος]] ἢ βρὀτειος ἢ κεκραμένη Aesch. Prom. 116; κεραννύντας ἡδονὴν φθόνῳ Plat. Phil. 50 a; ὅσα πυρὶ καὶ γῇ κεράννυται Prot. 320 d; ἐπειδὰν [[ταῦτα]] [[καλῶς]] καὶ μετρίως κραθῇ πρὸς ἄλληλα, im rechten Verhältniß zu einander gemischt, gehörig temperirt, Phaed. 86 c; [[νοῦς]] μετὰ τῶν καλλίστων αἰσθήσεων κραθείς Legg. XII, 961 d; μετὰ χολῆς μελαίνης κερασθέν Tim. 85 a; φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη Thuc. 6, 5; κεκραμένος πρὸς χαλκὸν [[ἄργυρος]] Dem. 24, 214; Sp., φύσει πρὸς πᾶσαν ἀρετὴν εὖ κεκραμένος, von Natur zu jeder Tugend befähigt, Plut. Num. 3.
}}
}}
{{bailly
{{bailly