δείνωσις: Difference between revisions

|Definition=-εως, ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[exaggeration]] or [[exacerbation]], [[Plato|Pl.]]''[[Phaedrus|Phdr.]]''272a, Quint.''Inst.''6.2.24, Longin.11.2, 12.5 (pl.), Demetr. ''Eloc.''130; αὔξησις καὶ δ. D.H.''Vett.Cens.''2.5, cf. ''Lys.''19 (pl.).<br><span class="bld">II</span> [[indignation]], Arist.''Rh.''1417a13, 1419b26.<br><span class="bld">2</span> [[frowning]], ὀφρύες δεινώσιος μετέχουσαι Hp.''Acut.''42.

|dgtxt=v. [[δίνωσις]].<br />-εως, ἡ<br /><b class="num">• Morfología:</b> [gen. -ιος Hp.<i>Acut</i>.42]<br /><b class="num">I</b> ret.<br /><b class="num">1</b> [[vehemencia]], [[exaltación]], [[exageración]] en la forma del discurso o en su tema Pl.<i>Phdr</i>.272a, Arist.<i>Rh</i>.1395^a9, 1401^b3, χρῆται ... αὐταῖς Ὅμηρος καὶ πρὸς δείνωσιν ... καὶ ἔμφασιν Demetr.<i>Eloc</i>.130, cf. D.H.<i>Imit</i>.2.5, Longin.11.2, 12.5, Quint.<i>Inst</i>.6.2.24, ἐνέμειξε τοῖς ἐπαίνοις οἶκτον [[ἅμα]] καὶ δείνωσιν ἐπί τῷ πάθει mezcló en su panegírico la lamentación con la vehemencia para subrayar la desgracia</i> Plu.<i>Ant</i>.14, cf. <i>Flam</i>.18, <i>TG</i> 2.<br /><b class="num">2</b> sentimiento de [[indignación]], [[sobrecogimiento]] o [[vehemencia]] que se provoca en el oyente, Arist.<i>Rh</i>.1417^a13, 1419^b26.<br /><b class="num">3</b> [[poder oratorio]], [[capacidad expresiva]] πειρῶνται δεικνύειν τῆς ἐνούσης αὐτοῖς ἀγχινοίας τὴν δείνωσιν intentan mostrar el poder oratorio propio de su sagacidad</i> Cyr.Al.<i>Apol.Orient</i>.p.62.23, λόγων ἔχοντες δείνωσιν Cyr.Al.M.70.944D, δείνωσιν· δύναμιν. δεινότητα Hsch., cf. Sud.<br /><b class="num">II</b> no ret. [[exageración]] ὀφρύες δεινώσιος μετέχουσαι fruncen el ceño exageradamente</i> Hp.l.c.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0539.png Seite 539]] ἡ, das Schrecklich-, Großmachen, das Übertreiben, Plat. Phaedr. 272 a; Plut. Flam. 18; auch als rhetorische Figur, Arist. rhet. 2, 21; vgl. Quinct. 6, 2, 24.

|btext=εως (ἡ) :<br />exagération (de dangers, d'inconvénients, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[δεινόω]].

|elnltext=δείνωσις -εως, ἡ [δεινόω] overdrijving; geneesk.. ὀφρύες δεινώσιος μετέχουσαι de wenkbrauwen lijden aan overdreven fronsing Hp. Acut. 42. verontwaardiging.

|elrutext='''δείνωσις:''' εως ἡ<br /><b class="num">1</b> [[раздувание]], [[преувеличение]] ([[ἐλεεινολογία]] καὶ δ. Plat.; σχετλιασμὸς καὶ δ. Arst.);<br /><b class="num">2</b> [[возбуждение]], [[раздражение]], [[негодование]] (ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν φέρειν Arst.): [[λόγος]] περιπαθὴς εἰς δείνωσιν Plut. пламенная или зажигательная речь.

|lsmtext='''δείνωσις:''' -εως, ἡ ([[δεινόω]]), [[υπερβολή]], [[μεγαλοποίηση]], [[διόγκωση]], σε Πλάτ.

|lstext='''δείνωσις''': -εως, ἡ, ([[δεινόω]]) [[ἐξόγκωσις]], ὑπερβολικὴ μεγαλοποίησις, Πλάτ. Φαίδρ. 272Α, Ἀριστ. Ρητ. 2. 21, 10., 24, 4. ΙΙ. δ. ὀφρύων, τὸ συνοφρυοῦσθαι, τὸ συσπᾶν τὰς ὀφρῦς, Ἱππ. Ὀξ. 391.