Anonymous

Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

defleo: Difference between revisions

From LSJ
CSV import
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
(CSV import)
 
Line 11: Line 11:
{{Georges
{{Georges
|georg=dē-[[fleo]], flēvī, flētum, ēre, I) v. tr.: A) jmd. od. [[etwas]] [[beweinen]], 1) im allg.: α) leb. [[Wesen]]: illum, Plaut.: fratres [[aut]] filios [[aut]] parentes, Iustin.: [[non]] exstinctos, [[sed]] [[semet]] ipsos, Curt.: regem ingenti gemitu eiulatuque, Curt.: Vitellii et Veranii voce defletum ([[esse]]) Caesarem, Tac.: [[domi]] tuae [[iam]] [[defletus]] et [[conclamatus]] es, Apul. [[met]]. 1, 6; vgl. 2, 27. – β) lebl. Objj.: casum domini, Dict.: [[casus]] impendentes [[inter]] se, Cic.: aliena [[mala]], Quint.: coniugis miserae [[discidium]], Cic.: lugentur [[apud]] quosdam puerperia natique deflentur, [[Mela]]: iudiciorum vastitatem et [[fori]], Cic.: sociae civitatis eversionem, Quint.: alcis mortem, Cic.: fratris necem, Quint.: in [[haec]] deflenda (in diesen Jammerzustand) prolapsi, Liv.: clamore lugubri alcis casum miserandum in modum, Dict.: ore suam deficiente necem (v. [[Schwan]]), Ov.: defl. ignominiam [[apud]] Sostratem, Curt.: [[cui]] (wem = [[von]] wem) [[non]] defleta est Ephyraeae [[flamma]] Crëusae, Ov. – m. folg. Infin., minui deflevit [[onus]], Manil. 4, 748. – m. folg. [[quod]] (daß), Val. Max. 6, 2, 8. – absol., [[dum]] assident, [[dum]] deflent, Tac. ann. 16, 13: in amici sinu defl. (seinen [[Schmerz]] [[ausweinen]]), Plin. ep. 8, 16, 5. – 2) prägn., [[unter]] [[Weinen]] ([[mit]] Tränen od. [[Wehmut]]) etw. [[sprechen]], -[[bekanntmachen]], -[[vortragen]], -[[erzählen]], [[haec]] [[ubi]] deflevit, Verg.: [[haec]] (diesen [[Vorfall]]) quā miseratione deflebis ([[als]] Dichter), Plin. ep.: [[non]] [[illo]] ingenio, [[quo]] civilia bella deflevit (vom [[Geschichtschreiber]]), Sen.: u. so celebre [[carmen]], [[quo]] Germanici [[suprema]] defleverat (betrauert hatte) = [[ein]] vielgelesenes Trauergedicht [[auf]] den [[Tod]] [[des]] Germanikus, Tac.: [[nunc]] [[summa]] deflenda est, [[hier]] [[können]] [[wir]] [[nur]] die Hauptereignisse [[mit]] [[Bedauern]] [[erzählen]], Vell. – B) [[abweinen]] = [[durch]] [[Weinen]] [[trüben]], oculos, Apul. [[met]]. 5, 7. – II) v. intr. [[sich]] [[abweinen]], Prop. 1, 16, 13. Iustin. 18, 4, 13. Apul. [[met]]. 4, 35. Dict. 3, 9 u. 4, 1. Sedul. carm. pasch. 3, 130: [[illi]] dolentes [[quantum]] in amissam coniugem deflent iuveni, [[tantum]] in reservatam [[sibi]] filiam gratulantur, Apollon. hist. 28.
|georg=dē-[[fleo]], flēvī, flētum, ēre, I) v. tr.: A) jmd. od. [[etwas]] [[beweinen]], 1) im allg.: α) leb. [[Wesen]]: illum, Plaut.: fratres [[aut]] filios [[aut]] parentes, Iustin.: [[non]] exstinctos, [[sed]] [[semet]] ipsos, Curt.: regem ingenti gemitu eiulatuque, Curt.: Vitellii et Veranii voce defletum ([[esse]]) Caesarem, Tac.: [[domi]] tuae [[iam]] [[defletus]] et [[conclamatus]] es, Apul. [[met]]. 1, 6; vgl. 2, 27. – β) lebl. Objj.: casum domini, Dict.: [[casus]] impendentes [[inter]] se, Cic.: aliena [[mala]], Quint.: coniugis miserae [[discidium]], Cic.: lugentur [[apud]] quosdam puerperia natique deflentur, [[Mela]]: iudiciorum vastitatem et [[fori]], Cic.: sociae civitatis eversionem, Quint.: alcis mortem, Cic.: fratris necem, Quint.: in [[haec]] deflenda (in diesen Jammerzustand) prolapsi, Liv.: clamore lugubri alcis casum miserandum in modum, Dict.: ore suam deficiente necem (v. [[Schwan]]), Ov.: defl. ignominiam [[apud]] Sostratem, Curt.: [[cui]] (wem = [[von]] wem) [[non]] defleta est Ephyraeae [[flamma]] Crëusae, Ov. – m. folg. Infin., minui deflevit [[onus]], Manil. 4, 748. – m. folg. [[quod]] (daß), Val. Max. 6, 2, 8. – absol., [[dum]] assident, [[dum]] deflent, Tac. ann. 16, 13: in amici sinu defl. (seinen [[Schmerz]] [[ausweinen]]), Plin. ep. 8, 16, 5. – 2) prägn., [[unter]] [[Weinen]] ([[mit]] Tränen od. [[Wehmut]]) etw. [[sprechen]], -[[bekanntmachen]], -[[vortragen]], -[[erzählen]], [[haec]] [[ubi]] deflevit, Verg.: [[haec]] (diesen [[Vorfall]]) quā miseratione deflebis ([[als]] Dichter), Plin. ep.: [[non]] [[illo]] ingenio, [[quo]] civilia bella deflevit (vom [[Geschichtschreiber]]), Sen.: u. so celebre [[carmen]], [[quo]] Germanici [[suprema]] defleverat (betrauert hatte) = [[ein]] vielgelesenes Trauergedicht [[auf]] den [[Tod]] [[des]] Germanikus, Tac.: [[nunc]] [[summa]] deflenda est, [[hier]] [[können]] [[wir]] [[nur]] die Hauptereignisse [[mit]] [[Bedauern]] [[erzählen]], Vell. – B) [[abweinen]] = [[durch]] [[Weinen]] [[trüben]], oculos, Apul. [[met]]. 5, 7. – II) v. intr. [[sich]] [[abweinen]], Prop. 1, 16, 13. Iustin. 18, 4, 13. Apul. [[met]]. 4, 35. Dict. 3, 9 u. 4, 1. Sedul. carm. pasch. 3, 130: [[illi]] dolentes [[quantum]] in amissam coniugem deflent iuveni, [[tantum]] in reservatam [[sibi]] filiam gratulantur, Apollon. hist. 28.
}}
{{LaZh
|lnztxt=defleo, es, evi, etum, ere. 2. :: [[哭]]
}}
}}