3,277,020
edits
m (Text replacement - "D.S." to "D.S.") |
m (Text replacement - "ἐπί τινι" to "ἐπί τινι") |
||
Line 32: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐφίημι:''' Ιων. ἐπ-, μέλ. [[ἐφήσω]], οριστ. αορ. αʹ [[ἐφῆκα]], Επικ. [[ἐφέηκα]], προστ. αορ. βʹ [[ἔφες]], υποτ. [[ἐφείω]], <i>-ῃς</i>, Αττ. [[ἐφῇς]], μτχ. [[ἐφείς]] — Μέσ., μτχ. <i>ἐφιέμενος</i>, μέλ. [[ἐφήσομαι]]· γʹ ενικ. προστ. [[ἐφίει]], όπως αν προερχόταν από το <i>ἐφιέω</i>·<br /><b class="num">Α. I. 1.</b> [[στέλνω]] σε κάποιον, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> με απαρ., [[παρακινώ]] ή [[προκαλώ]] να γίνει [[κάτι]], <i>ἐφέηκε ἀεῖσαι</i>, σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἐφ. τινα χαλεπῆναι</i> κ.λπ., σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">3.</b> λέγεται για πράγματα, [[ρίχνω]] ή [[εξακοντίζω]] [[εναντίον]] κάποιου, ὅς [[τοι]] ἐφῆκε [[βέλος]], στο ίδ. κ.λπ.· ἐφ. οἰστὸν | |lsmtext='''ἐφίημι:''' Ιων. ἐπ-, μέλ. [[ἐφήσω]], οριστ. αορ. αʹ [[ἐφῆκα]], Επικ. [[ἐφέηκα]], προστ. αορ. βʹ [[ἔφες]], υποτ. [[ἐφείω]], <i>-ῃς</i>, Αττ. [[ἐφῇς]], μτχ. [[ἐφείς]] — Μέσ., μτχ. <i>ἐφιέμενος</i>, μέλ. [[ἐφήσομαι]]· γʹ ενικ. προστ. [[ἐφίει]], όπως αν προερχόταν από το <i>ἐφιέω</i>·<br /><b class="num">Α. I. 1.</b> [[στέλνω]] σε κάποιον, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> με απαρ., [[παρακινώ]] ή [[προκαλώ]] να γίνει [[κάτι]], <i>ἐφέηκε ἀεῖσαι</i>, σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἐφ. τινα χαλεπῆναι</i> κ.λπ., σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">3.</b> λέγεται για πράγματα, [[ρίχνω]] ή [[εξακοντίζω]] [[εναντίον]] κάποιου, ὅς [[τοι]] ἐφῆκε [[βέλος]], στο ίδ. κ.λπ.· ἐφ. οἰστὸν ἐπί τινι, σε Ευρ.· <i>ἐφ. χεῖράς τινι</i>, [[απλώνω]] χέρια πάνω του, σε Ομήρ. Οδ. <b>4. α)</b> λέγεται για γεγονότα, για το πεπρωμένο κ.λπ., [[στέλνω]] [[εναντίον]], με εχθρική [[σημασία]], σε Ηρόδ. κ.λπ.· <i>ἐφ. τὸν ποταμὸν ἐπὶ τὴν χώρην</i>, στον ίδ.· <i>ἐφῆκας γλῶσσαν</i>, την άφησες [[πολύ]] ελεύθερη, σε Ευρ. <b>β)</b> [[ρίχνω]] μέσα σε, ἐς λέβητ' ἐφῆκεν [[μέλη]], στον ίδ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[ξεσφίγγω]], [[χαλαρώνω]], [[ιδίως]] λέγεται για το [[χαλινάρι]], σε Πλάτ.· απ' όπου, [[παραχωρώ]], Λατ. concedere, <i>τινι τὴν ἡγεμονίαν</i>, σε Θουκ.· με απαρ., [[επιτρέπω]], [[αφήνω]], <i>τινὶ ποιεῖν τι</i>, σε Ηρόδ., Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[παραιτούμαι]], [[παραδίδω]], [[εγκαταλείπω]], [[αφήνω]] ως [[λεία]] σε κάποιον, σε Σοφ.· [[έπειτα]], φαινομενικά αμτβ. (ενν. <i>ἑαυτόν</i>), παραδίνομαι σε [[κάτι]], <i>οὐρίᾳ</i>, σε ευνοϊκό άνεμο, σε Πλάτ.<br /><b class="num">III.</b> ως [[νομικός]] όρος, [[αφήνω]] σε κάποιον άλλον να αποφασίσει, <i>δίκας ἐφ. εἴς τινα</i>, σε Δημ.· και απόλ., [[ασκώ]] [[έφεση]], <i>εἰς τοὺς δικαστάς</i>, στον ίδ. <b>Β. I. 1.</b> Μέσ., [[δίνω]] [[εντολή]] ή [[διατάζω]], σε Όμηρ., Αισχύλ. κ.λπ.· με απαρ., <i>ἐφ.τινὶ ποιεῖν τι</i>, σε Σοφ., Αριστοφ.· <i>ἐς Λακεδαίμονα</i>, [[στέλνω]] διαταγές στους Λακεδαιμονίους, Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> [[επιτρέπω]] ή [[αφήνω]] σε κάποιον να κάνει [[κάτι]], σε Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> με γεν., [[στοχεύω]], [[αποβλέπω]] σε, σε Αριστ.· [[επιθυμώ]], [[ποθώ]], [[λαχταρώ]], σε Σοφ., Ευρ. κ.λπ.· με απαρ., [[επιθυμώ]] να κάνω [[κάτι]], σε Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ionic ἐπ- fut. [[ἐφήσω]] aor1 ind. [[ἐφῆκα]] epic [[ἐφέηκα]] aor2 imperat. [[ἔφες]] subj. [[ἐφείω]], ῃς Attic [[ἐφῇς]] [[part]]. [[ἐφείς]] Mid., [[part]]. ἐφιέμενος fut. [[ἐφήσομαι]] 3rd sg. imperf. [[ἐφίει]] [3rd sg. imperf. [[ἐφίει]] as if from ἐφιέω]<br /><b class="num">I.</b> to [[send]] to one, Il.<br /><b class="num">2.</b> c. inf. to set on or [[incite]] to do, ἐφέηκε ἀεῖσαι Od.; ἐφ. τινὰ χαλεπῆναι, etc., Il.<br /><b class="num">3.</b> of things, to [[throw]] or [[launch]] at one, ὅς τοι ἐφῆκε [[βέλος]] Il., etc.; ἐφ. οἰστὸν ἐπί τινι Eur.; ἐφ. χεῖράς τινι to lay hands on him, Od.<br /><b class="num">4.</b> of events, destinies, etc., to [[send]] [[upon]] one, τοῖσιν πότμον ἐφῆκεν Il., etc.<br /><b class="num">5.</b> to [[send]] [[against]], in [[hostile]] [[sense]], Hdt., etc.:— ἐφ. τὸν ποταμὸν ἐπὶ τὴν χώρην Hdt.; ἐφῆκας γλῶσσαν did'st let [[loose]], Eur.<br /><b class="num">6.</b> to [[throw]] [[into]], ἐς λέβητ' ἐφῆκεν [[μέλη]] Eur.<br /><b class="num">II.</b> to let go, [[loosen]], esp. the [[rein]], Plat.:—[[hence]] to [[give]] up, [[yield]], Lat. concedere, τινὶ τὴν ἡγεμονίαν Thuc.:—c. inf. to [[permit]], [[allow]], τινὶ ποιεῖν τι Hdt., Soph., etc.<br /><b class="num">2.</b> to [[give]] up, [[leave]] as a [[prey]], Soph.:—then, [[seemingly]], intr. (sub. ἑαυτόν), to [[give]] [[oneself]] up to, οὐρίᾳ a [[fair]] [[wind]], Plat.<br /><b class="num">III.</b> to put the [[male]] to the [[female]], Hdt.<br /><b class="num">IV.</b> as law-[[term]], to [[leave]] to [[another]] to [[decide]], δίκας ἐφ. εἴς τινα Dem.:—and absol. to [[appeal]], εἰς τοὺς δικαστάς Dem.<br />B. Mid. to lay one's [[command]] or [[behest]] [[upon]], Hom., Aesch., etc.:—c. inf., ἐφ. τινὶ ποιεῖν τι Soph., Ar.; ἐς Λακεδαίμονα to [[send]] orders to L., Thuc.<br /><b class="num">2.</b> to [[allow]] or [[permit]] one to do, Soph., etc.<br /><b class="num">II.</b> c. gen. to aim at, Arist.:— to [[long]] [[after]], [[desire]], Soph., Eur., etc.; c. inf. to [[desire]] to do, Eur. | |mdlsjtxt=ionic ἐπ- fut. [[ἐφήσω]] aor1 ind. [[ἐφῆκα]] epic [[ἐφέηκα]] aor2 imperat. [[ἔφες]] subj. [[ἐφείω]], ῃς Attic [[ἐφῇς]] [[part]]. [[ἐφείς]] Mid., [[part]]. ἐφιέμενος fut. [[ἐφήσομαι]] 3rd sg. imperf. [[ἐφίει]] [3rd sg. imperf. [[ἐφίει]] as if from ἐφιέω]<br /><b class="num">I.</b> to [[send]] to one, Il.<br /><b class="num">2.</b> c. inf. to set on or [[incite]] to do, ἐφέηκε ἀεῖσαι Od.; ἐφ. τινὰ χαλεπῆναι, etc., Il.<br /><b class="num">3.</b> of things, to [[throw]] or [[launch]] at one, ὅς τοι ἐφῆκε [[βέλος]] Il., etc.; ἐφ. οἰστὸν ἐπί τινι Eur.; ἐφ. χεῖράς τινι to lay hands on him, Od.<br /><b class="num">4.</b> of events, destinies, etc., to [[send]] [[upon]] one, τοῖσιν πότμον ἐφῆκεν Il., etc.<br /><b class="num">5.</b> to [[send]] [[against]], in [[hostile]] [[sense]], Hdt., etc.:— ἐφ. τὸν ποταμὸν ἐπὶ τὴν χώρην Hdt.; ἐφῆκας γλῶσσαν did'st let [[loose]], Eur.<br /><b class="num">6.</b> to [[throw]] [[into]], ἐς λέβητ' ἐφῆκεν [[μέλη]] Eur.<br /><b class="num">II.</b> to let go, [[loosen]], esp. the [[rein]], Plat.:—[[hence]] to [[give]] up, [[yield]], Lat. concedere, τινὶ τὴν ἡγεμονίαν Thuc.:—c. inf. to [[permit]], [[allow]], τινὶ ποιεῖν τι Hdt., Soph., etc.<br /><b class="num">2.</b> to [[give]] up, [[leave]] as a [[prey]], Soph.:—then, [[seemingly]], intr. (sub. ἑαυτόν), to [[give]] [[oneself]] up to, οὐρίᾳ a [[fair]] [[wind]], Plat.<br /><b class="num">III.</b> to put the [[male]] to the [[female]], Hdt.<br /><b class="num">IV.</b> as law-[[term]], to [[leave]] to [[another]] to [[decide]], δίκας ἐφ. εἴς τινα Dem.:—and absol. to [[appeal]], εἰς τοὺς δικαστάς Dem.<br />B. Mid. to lay one's [[command]] or [[behest]] [[upon]], Hom., Aesch., etc.:—c. inf., ἐφ. τινὶ ποιεῖν τι Soph., Ar.; ἐς Λακεδαίμονα to [[send]] orders to L., Thuc.<br /><b class="num">2.</b> to [[allow]] or [[permit]] one to do, Soph., etc.<br /><b class="num">II.</b> c. gen. to aim at, Arist.:— to [[long]] [[after]], [[desire]], Soph., Eur., etc.; c. inf. to [[desire]] to do, Eur. | ||
}} | }} |