αἴδεσις: Difference between revisions
From LSJ
m
no edit summary
lsj>Spiros mNo edit summary |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aidesis | |Transliteration C=aidesis | ||
|Beta Code=ai)/desis | |Beta Code=ai)/desis | ||
|Definition=ἡ, [[forgiveness]] (cf. [[αἰδέομαι]] II.2), Arist.''Ath.''57.3, cf. D.21.43. | |Definition=ἡ, [[forgiveness]], [[respect]], [[mercy]], [[pardon]] (cf. [[αἰδέομαι]] II.2), Arist.''Ath.''57.3, cf. D.21.43. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-εως, ἡ<br /><b class="num">1</b> jur. [[composición]] e.d. arreglo mediante indemnización entre el homicida involuntario y la familia de la víctima ἐὰν δὲ φεύγων φυγὴν ὧν αἴδεσίς ἐστιν y si es un huido por causa en que pueda haber composición</i> Arist.<i>Ath</i>.57.3, τοὺς δ' ἀκουσίως (φονικοὺς) αἰδέσεως καὶ φιλανθρωπίας πολλῆς ἠξίωσαν a los (asesinos) involuntarios los consideran dignos de composición y gran benevolencia | |dgtxt=-εως, ἡ<br /><b class="num">1</b> jur. [[composición]] e.d. [[arreglo]] mediante [[indemnización]] entre el [[homicida]] [[involuntario]] y la [[familia]] de la [[víctima]] ἐὰν δὲ φεύγων φυγὴν ὧν αἴδεσίς ἐστιν y si es un huido por causa en que pueda haber composición</i> Arist.<i>Ath</i>.57.3, τοὺς δ' ἀκουσίως (φονικοὺς) αἰδέσεως καὶ φιλανθρωπίας πολλῆς ἠξίωσαν a los (asesinos) involuntarios los consideran dignos de composición y gran [[benevolencia]] D.21.43.<br /><b class="num">2</b> [[respeto]], [[veneración]] αἰδέσεως τε καὶ ἐλέου [[ἅμα]] [[ἄξιος]] digno al mismo tiempo de respeto y compasión</i> D.C.36.52.2, cf. Ph. en Eus.<i>PE</i> 8.6. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
| Line 36: | Line 36: | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[mercifulness]] | |woodrun=[[mercifulness]] | ||
}} | |||
{{wkpel | |||
|wkeltx=Η αίδεση ήταν όρος του αρχαίου Αττικού Δικαίου. | |||
Κατά το αρχαίο Αττικό Δίκαιο, στην αρχαία Αθήνα, όταν το Παλλάδιο δικαστήριο, που ήταν αρμόδιο για την εκδίκαση ακούσιων φόνων, επέβαλλε στον καταδικαζόμενο, ακούσιο φονέα, πρόσκαιρη εξορία, η διάρκεια αυτής ήταν μέχρι αυτός να τύχει της συγχώρησης των συγγενών του θύματος. Η συγχώρηση αυτή των συγγενών ονομαζόταν αίδεση. | |||
Η αίδεση αποτελούσε δικαίωμα των συγγενών προς μετριασμό της ποινής και προ της λήξεως αυτής. Συνοδευόταν, με ορισμένες θρησκευτικές τελετές κατά τις οποίες καθαρίζονταν και εξαγνίζονταν ο φονεύς από του μιάσματος της αδίκου πράξεώς του. Η αίδεση δεν αποτελούσε δικαίωμα σε φόνους εκ προμελέτης. Στην Ελληνική μυθολογία αναφέρεται πλήθος περιπτώσεων εξορίας ακούσιων φονέων που έτυχαν στη συνέχεια του δικαιώματος της συγχώρησης - επιστροφής. | |||
Σήμερα τέτοιος ή παρόμοιος όρος δεν προβλέπεται από το υφιστάμενο Ποινικό Δίκαιο, έχει όμως εφαρμοσθεί «άτυπα» σε πολιτικές υποθέσεις - διώξεις. Πάντως μια εκδήλωση «αίδεσης», έστω και άτυπης, συνεπικουρούμενη σε σχετική αίτηση καταδικασθέντος ίσως να ληφθεί ως λόγος μείωσης του υπολοίπου της ποινής του. | |||
}} | |||
{{wkpde | |||
|wkdetx=Aidesis (altgriechisch αἴδεσις; deutsch etwa: Sühnegeld, Wergeld, Versöhnung) war ein Rechtsinstitut des antiken griechischen, insbesondere des attischen Rechts. Es bezeichnet einen Rechtsakt, mit dem die Angehörigen eines Getöteten den Täter nach Zahlung eines Bußgelds von der Strafverfolgung freistellten. | |||
Die Verfolgung von Tötungsdelikten oblag nach athenischem Gesetz den Verwandten des Getöteten. Dessen Vater, Bruder, Sohn oder ersatzweise die Phratrie machte eine private Anklage anhängig. | |||
Jedoch war es den Verwandten des Toten als Strafverfolgern unter bestimmten Umständen erlaubt oder wurde sogar von ihnen erwartet, dem Mörder aidesis zu gewähren. Sobald dies erfolgt war, war der Mörder immun gegen weitere Strafverfolgung. | |||
Die Neuregelung der Aidesis durch Drakon gehört zu dessen wichtigsten Reformen des attischen Strafrechts. Danach wurde unterschieden zwischen der vorsätzlichen (ἐκ προνοίας) und der unvorsätzlichen (fahrlässigen, ἀεκούσιος) Tötung – eine Unterscheidung, die dem attischen Recht bis dahin fremd war. Während bei der vorsätzlichen Tötung aidesis nicht möglich war, konnte der ohne Vorsatz Tötende in den Genuss der aidesis kommen. Waren die Verwandten hierzu nicht bereit, konnte der Täter die Polis für einige Jahre verlassen und sich dadurch der Blutrache entziehen. Der vorsätzliche Mord wurde dagegen mit dem Tode, lebenslanger Verbannung und Einziehung des Vermögens bestraft. | |||
In der Entwicklung des Strafrechts stellt die Regelung der Aidesis einen Schritt von der Blutrache und der Vergeltung als Privatstrafe hin zum Strafmonopol des Staates dar. | |||
}} | }} | ||
{{trml | {{trml | ||
