σοφός: Difference between revisions

|elnltext=σοφός -ή -όν kundig, vaardig, bedreven (in een bepaald vak):; οἰωνοθέτας ( nom. ) uitlegger van vogeltekens Soph. OT 484; met acc. resp., met περί + acc., met περί + gen. in iets; ἐν κιθάρᾳ σ. vaardig in (het spelen op) de citer Eur. IT 1238; met inf..; σοφοὶ λέγειν vaardig in het spreken Plat. Phaedr. 266c; overdr.. σ. κακῶν ervaren in ellende Aeschl. Suppl. 453. verstandig, slim, wijs (in praktische zaken), intelligent:; νοῦς geest Soph. El. 1016; γνώμη oordeel Soph. El. 474; uitbr. van zaken; ὁ … σοφώτατος ὅδε de meest verstandige (wet) is de volgende Hdt. 1.196.1; βουλεύων σοφά door wijze raad te geven Soph. Ph. 423; onpers. met inf.. σοφόν ( ἐστι ) het is verstandig om Eur. Hec. 228. geleerd, (filosofisch) ontwikkeld, wijs:; Ἀναξάγοραν καὶ Θαλῆν … σοφοὺς μέν, φρονίμους δ’ οὔ φασιν εἶναι men zegt dat Anaxagoras en Thales wel wijs waren, maar geen gezond verstand hadden Aristot. EN 1141b4; met acc. resp. in iets. slim, ingenieus, clever:. τὸ σοφὸν … οὐ σοφία slimmigheid is nog geen wijsheid Eur. Ba. 395; οὐδέν … τὸ σοφόν μοι ἐγένετο mijn slimme vondst heeft me niets opgeleverd Plat. Resp. 502d.