ἀποφράς: Difference between revisions

|dgtxt=-άδος<br /><b class="num">1</b> [[innombrable]], [[nefasto]] ἡμέραι op. [[καθαραί]] Pl.<i>Lg</i>.800d, Lys.<i>Fr</i>.5.2, Plu.<i>Alc</i>.34, <i>Cam</i>.19, 2.203a, Moer.49, Luc.<i>Pseudol</i>. tít. y <i>passim</i>, Arr.<i>Byth</i>.37, D.C.71.34.2, Ph.2.330, Poll.8.141<br /><b class="num">•</b>ἀποφράδας· κακάς. παρατηρησίμους Hsch.<br /><b class="num">•</b>aplicado a [[βίος]] por efecto cóm. [[vida nefasta]] Luc.<i>Pseudol</i>.32, πύλαι en Roma <i>portae nefastae</i> Plu.2.518b.<br /><b class="num">2</b> [[impío]], [[nefasto]] [[ἄνθρωπος]] Eup.332.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Prob. deriv. inverso de [[ἀπό]] y [[φράζω]], q.u.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0335.png Seite 335]] άδος, ἡ, [[ἡμέρα]], dies nefastus, ein unglücklicher Tag, an dem keine Volksversammlung und kein Gericht gehalten wurde, B. A. 5 καθ' ἃς ἀπηγόρευτό τι πράττειν, vgl. Luc. Pseudol.; Plut. Cam. 19; ἀποφράδες πύλαι, das Thor in Rom, durch welches die Verurtheilten abgeführt wurden, Plut. de curios. 6; Eupol. bei B. A. u. A. auch [[ἄνθρωπος]], τὸν οἷον ἀπαίσιον καὶ ἔξεδρον καὶ ἐπάρατον; [[βίος]] Luc. Pseudol. 32.

|elrutext='''ἀποφράς:''' άδος adj.<br /><b class="num">1</b> [[бесчестный]], [[нечестивый]] ([[βίος]] Luc.);<br /><b class="num">2</b> [[роковой]], [[злосчастный]]: ἀποφράδες πύλαι Plut. роковые ворота (в Риме, через которые осужденные выводились на казнь);<br /><b class="num">3</b> (лат. [[nefastus]]) неприсутственный ([[ἡμέρα]] Plat., Lys., Plut.).

|lstext='''ἀποφράς''': -άδος, ἡ, ([[φράζω]]) δυσοίωνος, κακή, Λατ. [[infandus]], [[nefandus]], ἀποφράδες ἡμέραι, Λατ. dies nefasti, «[[ὅταν]] [[μήτε]] αἱ ἀρχαὶ χρηματίζωσι, [[μήτε]] εἰσαγώγιμοι αἱ δίκαι ὦσι. [[μήτε]] τὰ ἱερὰ ἱερουργῆται, μηθ’ [[ὅλως]] τι τῶν αἰσίων τελῆται» Λουκ. Ψευδ. 12 (;)· καθαραὶ ἡμέραι Πλάτ. Νόμ. 800D· Λυσίας Ἀποσπ. 31, Πλουτ. Ἀλκιβ. 34· πρβλ. Att. Process σ. 152, Λοβ. Ἀγλαοφ. σ. 431: - ἀποφράδες πύλαι, αἱ πύλαι ἐν Ρώμῃ, δι’ ὧν ἀπήγοντο εἰς θάνατον οἱ κατάδικοι, Πλουτ. 2. 518 Β. ΙΙ. σπανίως ὡς ἀρσ. ἐπίθ., [[ἀσεβής]], [[μοχθηρός]], [[ἄνθρωπος]] Εὔπολ. ἐν Ἀδήλ. 22· [[βίος]] Λουκ. Ψευδολ. 32· ἀπ. ἐνιαυτοὶ Συνέσ. 150 C.