ἐνστατικός: Difference between revisions

|Definition=ἐνστατική, ἐνστατικόν,<br><span class="bld">A</span> [[setting oneself in the way]], [[stubborn]], [[savage]], of [[beast]]s, [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''488b13.<br><span class="bld">II</span> [[opposing]], [[checking]], Plu.2.975a; <b class="b3">ἐ. ταύτης τῆς ὁδοῦ</b> [[hinder]]ing from this [[course]], M.Ant.5.20. Adv. [[ἐνστατικῶς]], ''Glossaria'' on [[διασταδόν]], Sch.Opp.''H.''1.502.<br><span class="bld">III</span> [[able to find objections]], Arist.''Top.''164b3, ''Cael.''294b11; [[controversial]], [[ἐνέργεια]] Procl.''in Prm.''p.502S.; [[addicted to controversy]], Id.''in Alc.''p.23C.; [[οἱ ἐνστατικοί]] Grammarians [[who started difficulties]] in Homer, opp. [[λυτικός|λυτικοί]] or [[ἐπιλυτικός|ἐπιλυτικοί]], Eust.1166 fin.: [[ἐνστατικόν]], τό, Hermog.''Inv.''3.6. Adv. [[ἐνστατικῶς]] ibid.

|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[terco]], [[obstinado]], [[que ofrece resistencia]] de anim. y pers., Arist.<i>HA</i> 488^b13, Cyr.Al.M.70.972B, Dam.<i>Hist.Phil</i>.32A<br /><b class="num">•</b>de abstr. [[de resistencia]], [[resistente]] [[δύναμις]] ... ἐ. ... καὶ καρτερικὴ τῶν μελλόντων ... κινδύνων Eus.M.22.1013B<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὸ ἐνστατικόν]] = [[obstáculo]] τὸ τῆς ὁδοῦ ... ἐ. M.Ant.5.20.<br /><b class="num">2</b> [[adverso]], [[contrario]] (ὀρνίθων) [[σχήμα|σχήματα]] op. [[φορά]] ‘[[favorable]]’, Plu.2.975a.<br /><b class="num">II</b> lóg., ret. y rel. c. el lenguaje<br /><b class="num">1</b> de pers. [[capaz de encontrar objeciones]] Arist.<i>Top</i>.164^b3, cf. <i>Cael</i>.294^b11<br /><b class="num">•</b>subst. [[οἱ ἐνστατικοί]] = [[los polemistas]] ref. gramáticos que discutían sobre dificultades del texto homérico, Eust.1166.56.<br /><b class="num">2</b> de abstr. [[que produce controversia]] τὴν ἐνστατικὴν ἐνέργειαν οὑτωσὶ καλῶν Procl.<i>in Prm</i>.p.658, ἐπίρρημα Simp.<i>in Ph</i>.1340.32<br /><b class="num">•</b>[[amigo de la controversia]] τὸ τοιοῦτον ἐνστατικόν ἐστι καὶ φιλόνεικον Procl.<i>in Alc</i>.23<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὸ ἐνστατικόν]] = [[objeción]] Hermog.<i>Inu</i>.3.6 (p.138).<br /><b class="num">III</b> adv. [[ἐνστατικῶς]]<br /><b class="num">1</b> [[con resistencia]], [[con obstinación]] οὐδὲ τὸ πῦρ ἐστι φοβερὸν τοῖς ἐ. ... διακειμένοις Gr.Nyss.<i>Mart</i>.2.161.11, cf. Const.<i>Ep</i>. en Eus.<i>HE</i> 10.5.21, Eust.953.60, comp. ἐνστατικωτέρως ἔχει πρὸς τὸ ἴδιον [[θέλημα]] Ephr.Syr.1.261C.<br /><b class="num">2</b> [[oponiéndose]], [[en competencia]] glos. a [[διασταδόν]] Sch.Opp.<i>H</i>.1.502.<br /><b class="num">3</b> ret. [[mediante objeción]], [[presentando objeciones]] Hermog.<i>Inu</i>.3.6 (p.137), Sopat.Rh.<i>Tract</i>.163.28.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0852.png Seite 852]] ή, όν, 1) sich entgegenstellend, sich zur Wehre setzend, wie Arist. H. A. 1, 1 die Tiere eintheilt in πρᾷα καὶ δύσθυμα καὶ οὐκ ἐνστατικά u. θυμώδη καὶ ἐνστατικά; a. Sp. – 2) [[hindernd]], [[abhaltend]], τῆς ὁδοῦ, vom Wege, M. Anton. 5, 20; [[Schwierigkeiten]], [[Einwürfe]], Instanzen machend, Arist. u. Rhett.; dah. von Grammatikern, die gegen homerische Stellen Schwierigkeiten erhoben, <span class="ggns">Gegensatz</span> λυτικοί od. ἐπιλυτικοί; vgl. Wolf Proleg. CXLV u. Lehrs Aristarch. p. 205. – Adv. [[ἐνστατικῶς]], Rhett.