3,273,733
edits
πενθέω: Difference between revisions
From LSJ
6_6
(13_6b) |
(6_6) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0554.png Seite 554]] beklagen, betrauern; bes. einen Todten, νέκυν πενθῆσαι, Il. 19, 225. 23, 283; Hom. hat auch den int. [[πενθήμεναι]] für πενθέμεναι = πενθεῖν, Od. 18, 173. 19, 120, welche Form alte Gramm. von einem ungebräuchlichen [[πένθημι]] od. gar πενθαίνω, wie Eust. ableiten; πενθείετον = πενθεῖτον, Il. 23, 283; πενθοῦσι γόοις ἀκορεστοτάτοις, Aesch. Pers. 537; πενθεῖ δ' ἄνδρα [[δόμος]] στερηθείς, 571; πενθεῖ νέον οἶκτον, Suppl. 62, u. oft; Soph. O. R. 1320 O. C. 743; Eur. u. folgde Dichter; Orak. bei Her. 7, 220; u. in Prosa: πενθεῖ [[αὐτός]] τε καὶ οἱ ἑταῖροι, Plat. Phaedr. 258 b; so absolut auch Rep. X, 606 b; [[δημοσίᾳ]] τινά, Lys. 2, 66; τοὺς ἀπολωλότας, Xen. Hell. 2, 2, 3; μηδένα [[πώποτε]] | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0554.png Seite 554]] beklagen, betrauern; bes. einen Todten, νέκυν πενθῆσαι, Il. 19, 225. 23, 283; Hom. hat auch den int. [[πενθήμεναι]] für πενθέμεναι = πενθεῖν, Od. 18, 173. 19, 120, welche Form alte Gramm. von einem ungebräuchlichen [[πένθημι]] od. gar πενθαίνω, wie Eust. ableiten; πενθείετον = πενθεῖτον, Il. 23, 283; πενθοῦσι γόοις ἀκορεστοτάτοις, Aesch. Pers. 537; πενθεῖ δ' ἄνδρα [[δόμος]] στερηθείς, 571; πενθεῖ νέον οἶκτον, Suppl. 62, u. oft; Soph. O. R. 1320 O. C. 743; Eur. u. folgde Dichter; Orak. bei Her. 7, 220; u. in Prosa: πενθεῖ [[αὐτός]] τε καὶ οἱ ἑταῖροι, Plat. Phaedr. 258 b; so absolut auch Rep. X, 606 b; [[δημοσίᾳ]] τινά, Lys. 2, 66; τοὺς ἀπολωλότας, Xen. Hell. 2, 2, 3; μηδένα [[πώποτε]] | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''πενθέω''': Ἐπικ. γ΄ δυϊκ. [[πενθείετον]] Ἰλ. Ψ. 283· Ἐπικ. ἀπαρ. [[πενθήμεναι]] Ὀδ. Σ. 174, Τ. 120, πρβλ. [[καλήμεναι]], ποθήμεναι, φιλήμεναι ἐκ τοῦ [[καλέω]], κτλ.· - μέλλ. -ήσω Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 190· ἀόρ. ἐπένθησα Εὐρ., Αἰσχίν.· πρκμ. πεπένθηκα Λουκ. Δημώνακτ. [[βίος]] 25, (συμ-) Δημ. 1399. 26. ([[πένθος]]). Ὀδύρομαι, [[ὀλοφύρομαι]], θρηνῶ, [[κλαίω]], [[κυρίως]] νεκρόν, νέκυν πενθῆσαι Ἰλ. Τ. 225· πενθεῖν τινα ὡς τεθνεῶτα Ἡρόδ. 4. 95· π. ἄνδρα γόοις Αἰσχύλ. Πέρσ. 545· π. τινα [[δημοσίᾳ]] Λυσ. 196. 43· π. τινα τριχὶ (πρβλ. κουρὰ) Αἰσχύλ. Χο. 173· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τινι π. καὶ κείρεσθαι Αἰσχίν. 84. 14· - ἀπολ., πενθῶ, ἔχω [[πένθος]], Πλάτ. Φαῖδρ. 258Β· [[μετὰ]] συστοίχ. αἰτ. πενθεῖ νέον οἶκτον Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 63. - Παθ., εἶμαι ἀντικείμενον πένθους, μὲ θρηνοῦσι, Ἰσοκρ. 213C. 2) ἐπὶ πραγμάτων, κακὰ Σοφ. Ο. Τ. 1320, Λυσ. 190. 29· πήματα Σοφ. Ο. Κ. 739· τύχας Εὐρ. Μήδ. 268. | |||
}} | }} | ||
