3,277,180
edits
ψακάς: Difference between revisions
From LSJ
6_14
(13_6b) |
(6_14) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1390.png Seite 1390]] άδος, ἡ, später [[ψεκάς]], jeder kleine abgeriebene, abgebrochene Theil eines Körpers, Körnchen, Krümchen, Bröckchen, Stäubchen; ἀργυρίου μηδὲ [[ψακάς]] Ar. Pax 120, auch nicht ein Körnchen; bes. vom seinen Staubregen, ὕσθησαν αἱ [[Θῆβαι]] ψακάδι Her. 3, 163 (was bei Ael. H. A. 6, 41 ῥανίσι λεπταῖς heißt); Ggstz [[ὑετός]] Xen. Cyn. 5, 4; πυκινῇ τεγγομένη ψακάδι Philodem. 5 (V, 120); vgl. Antiphil. 44 (IX, 546); ψακάδα φοίνισσαν Simonds. 48 (VII, 443), vergossener Blutstropfen, wie βάλλει μ' ἐρεμνῇ ψακάδι φοινίας δρόσου Aesch. Ag. 1363. – Komisches Beiw. eines Menschen, der im Sprechen sprudelt und seine Nachbarn bespritzt, Ar. Ach. 1150, vgl. Poll. 6, 145. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1390.png Seite 1390]] άδος, ἡ, später [[ψεκάς]], jeder kleine abgeriebene, abgebrochene Theil eines Körpers, Körnchen, Krümchen, Bröckchen, Stäubchen; ἀργυρίου μηδὲ [[ψακάς]] Ar. Pax 120, auch nicht ein Körnchen; bes. vom seinen Staubregen, ὕσθησαν αἱ [[Θῆβαι]] ψακάδι Her. 3, 163 (was bei Ael. H. A. 6, 41 ῥανίσι λεπταῖς heißt); Ggstz [[ὑετός]] Xen. Cyn. 5, 4; πυκινῇ τεγγομένη ψακάδι Philodem. 5 (V, 120); vgl. Antiphil. 44 (IX, 546); ψακάδα φοίνισσαν Simonds. 48 (VII, 443), vergossener Blutstropfen, wie βάλλει μ' ἐρεμνῇ ψακάδι φοινίας δρόσου Aesch. Ag. 1363. – Komisches Beiw. eines Menschen, der im Sprechen sprudelt und seine Nachbarn bespritzt, Ar. Ach. 1150, vgl. Poll. 6, 145. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ψᾰκάς''': μεταγεν. καὶ (κατὰ Μοῖριν 439) ἧττον Ἀττικ. ψεκάς, άδος, ἡ· (ψάω)· ― μικρόν τι [[τεμάχιον]] διὰ τῆς τριβῆς ἀποχωρισθέν, [[κόκκος]] [[μικρός]], [[ψιχίον]], [[μόριον]], ἀργυρίου [[μηδὲ]] [[ψακάς]], [[μηδὲ]] [[κόκκος]] ἀργυρίου, ὡς τὸ [[μηδὲ]] γρῦ, Ἀριστοφ. Εἰρ. 121· ὡς περιληπτικόν, ψάμμου ψεκάς, [[κόκκος]] ἄμμου, Ἀνθ. Π. 12. 145· [[ἀλλά]], ΙΙ. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπὶ ὑγρῶν, μικρὰ σταγὼν βροχῆς, Ἀριστ. Μετεωρ. 3. 4, 5· [[ὅταν]] μὲν κατὰ μικρὰ μόρια φέρηται, ψακάδες, [[ὅταν]] δὲ κατὰ μείζω μόρια, ὑετὸς καλεῖται [[αὐτόθι]] 1. 9, 6, πρβλ. 1. 12, 3· κατὰ τὸ πλεῖστον ὡς περιληπτικόν, [[βροχή]], λεπτή, «ψηχάλα», ψακὰς δὲ λήγει, δηλ. [[μεγάλη]] βροχὴ ([[ὄμβρος]]) ἐπέρχεται, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1534· ἀντίθετον τῷ [[ὑετός]], Ξεν. Κυνηγ. 5, 4· ὔσθησαν αἱ [[Θῆβαι]] ψακάδι Ἡρόδ. 3. 10 ([[ὅπερ]] ὁ Αἰλ. ἐκφέρει διὰ τοῦ ῥανίδες λεπταί)· ― [[καθόλου]], [[βροχή]], ὑπὸ στέγῃ πυκνῆς ἀκοῦσαι ψακάδος Σοφ. Ἀποσπ. 563, πρβλ. Εὐρ. Ἑλ. 2, Ἀριστοφ. Θεσμ. 856· ― φοίνισσα [[ψακάς]], βροχὴ αἵματος, Σιμωνίδ. 111· βάλλει μ’ ἐρεμνῇ ψακάδι φοινίας δρόσου Αἰσχύλ. Ἀγ. 1390. 2) κωμικὸν [[ὄνομα]] ἀνθρώπου οὗ ἐκφεύγει τὸ [[σίαλον]] κατὰ τὴν ὁμιλίαν, Ἀριστοφ. Ἀχ. 1150, πρβλ. Σουΐδ. ἐν λ. ― Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σ. 760. | |||
}} | }} | ||
