3,243,884
edits
ἐξοκέλλω: Difference between revisions
From LSJ
6_5
(13_7_1) |
(6_5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0885.png Seite 885]] heraustreiben, eigtl. vom Schiffe, es von der rechten Bahn verschlagen u. auf Klippen u. Untiefen treiben, es stranden lassen, τὴν ναῦν εἰς [[ἕρμα]] γῆς App.; übertr., τινὰ εἰς ἄταν, ins Unglück stürzen, Eur. Tr. 137; ὁ [[πλοῦτος]] ἐξώκειλε τὸν κεκτημένον εἰς ἕτερον [[ἦθος]] Men. bei Stob. fl. 93, 22. – Gew. intrans., mit dem Schiffe vom geraden Wege abkommen, stranden, scheitern, ἐξοκεῖλαι πρὸς χθόνα Aesch. Ag. 652, der auch das pass. hat, [[δεῦρο]] δ' ἐξοκέλλεται, die Sache kommt darauf hinaus, Suppl. 433; ἡ ν αῦς ἐξοκέλλει ἐς τὰς εἰσβολὰς τοῦ Πηνειοῦ, verirrt sich dahin, Her. 7, 182; μὴ τελευτῶντες εἰς τραχύτερα πράγματα ἐξοκείλωμεν, in eine gefährliche Lage kommen, Isocr. 7, 18; εἰς λόγου [[μῆκος]], sich in eine lange Rede verlieren, id. ep. 2, 13, auf Abwege, in Laster od. Irrthümer hineingerathen, ἐς τρυφήν Ath. XII, 523 c; ἐς παρακοπήν Plut. Mar. 45; auch absol., Pol. 4, 48, 1. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0885.png Seite 885]] heraustreiben, eigtl. vom Schiffe, es von der rechten Bahn verschlagen u. auf Klippen u. Untiefen treiben, es stranden lassen, τὴν ναῦν εἰς [[ἕρμα]] γῆς App.; übertr., τινὰ εἰς ἄταν, ins Unglück stürzen, Eur. Tr. 137; ὁ [[πλοῦτος]] ἐξώκειλε τὸν κεκτημένον εἰς ἕτερον [[ἦθος]] Men. bei Stob. fl. 93, 22. – Gew. intrans., mit dem Schiffe vom geraden Wege abkommen, stranden, scheitern, ἐξοκεῖλαι πρὸς χθόνα Aesch. Ag. 652, der auch das pass. hat, [[δεῦρο]] δ' ἐξοκέλλεται, die Sache kommt darauf hinaus, Suppl. 433; ἡ ν αῦς ἐξοκέλλει ἐς τὰς εἰσβολὰς τοῦ Πηνειοῦ, verirrt sich dahin, Her. 7, 182; μὴ τελευτῶντες εἰς τραχύτερα πράγματα ἐξοκείλωμεν, in eine gefährliche Lage kommen, Isocr. 7, 18; εἰς λόγου [[μῆκος]], sich in eine lange Rede verlieren, id. ep. 2, 13, auf Abwege, in Laster od. Irrthümer hineingerathen, ἐς τρυφήν Ath. XII, 523 c; ἐς παρακοπήν Plut. Mar. 45; auch absol., Pol. 4, 48, 1. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐξοκέλλω''': ἀμεταβ., ἐπὶ πλοίου, [[πίπτω]] ἔξω εἰς τὴν ξηράν, ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ Ἡρόδ. 7. 182· μητ᾿ ἐξοκεῖλαι πρὸς κραταίλεων χθόνα Αἰσχυλ. Ἀγ. 666· οὕτω καὶ περὶ ἰχθύων, δελφῖνες ἐξοκέλλουσιν εἰς τὴν γῆν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 48, 6. 2) μεταφ., ἐξ. ἐς τραχύτερα πράγματα Ἰσοκρ. 143C· εἰς λόγου [[μῆκος]] ὁ αὐτὸς 409C· εἰς ὕβριν Φύλαρχος 45· εἰς ἀσέλγειαν Πολύβ. 18. 38, 7· ἐς ἐπιθυμίας ἀνοήτους Παυσ. 8. 24, 9· ἐς τρυφὴν Ἀθήν. 523C· ἀπολ., καταστρέφομαι, Πολύβ. 4. 48, 11. ΙΙ. μεταβ., [[ῥίπτω]] τὸ [[πλοῖον]] εἰς τὴν ξηράν, μεταφ., [[ῥίπτω]], ὠθῶ τινα εἴς τι, ἐμέ τε τὰν μελέαν Ἑκάβαν εἰς τάνδ᾿ ἐξώκειλ᾿ ἄταν Εὐρ. Τρῳ. 137· ὁ [[πλοῦτος]] ἐξώκειλε τὸν κεκτημένον εἰς ἕτερον [[ἦθος]] Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 60: ― Παθ., μεταφ., [[δεῦρο]] δ᾿ ἐξοκέλλεται, [[οὕτως]] ἀποβαίνουσι τὰ πράγματα, Αἰσχύλ. Ἱκ. 438· οἱ δὲ εἰς κύβους καὶ κώμους ἐξοκέλλουσι, δίδονται, Πλούτ.· 5Β. | |||
}} | }} | ||
