3,277,119
edits
ἀνάξιος: Difference between revisions
From LSJ
6_16
(13_6a) |
(6_16) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0200.png Seite 200]] (fem. auch [[ἀναξία]], f. Heind. zu Plat. Prot. 356 a u. Stallbaum u. Lob. Phryn. 106), unwürdig, sowohl act., nicht verdienend, als pass., unverdient, τινός, Soph. Phil. 997; Plat. Apol. 38 e u. öfter; – c. inf., Soph. O. C. 1448; ἀναξίων ὄντων νικᾶν Plat. Prot. 355 e. – Absol. tadelt es immer: unwerth, nichtswürdig, Soph. Phil. 437; Her. 7, 9; ἄνθρωποι ἀνάξιοι Plat. Gorg. 523 c; ἀνάξια [[παθεῖν]], Unverdientes, Ungebührliches leiden, Theaet. 184 a, u. so auch Sp. – Adv. ἀναξίως, auf unwürdige od. unverdiente Weise, Soph. Phil. u. oft in Prosa. königlich, von [[ἄναξ]], Schol. Ven. Il. 23, 630. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0200.png Seite 200]] (fem. auch [[ἀναξία]], f. Heind. zu Plat. Prot. 356 a u. Stallbaum u. Lob. Phryn. 106), unwürdig, sowohl act., nicht verdienend, als pass., unverdient, τινός, Soph. Phil. 997; Plat. Apol. 38 e u. öfter; – c. inf., Soph. O. C. 1448; ἀναξίων ὄντων νικᾶν Plat. Prot. 355 e. – Absol. tadelt es immer: unwerth, nichtswürdig, Soph. Phil. 437; Her. 7, 9; ἄνθρωποι ἀνάξιοι Plat. Gorg. 523 c; ἀνάξια [[παθεῖν]], Unverdientes, Ungebührliches leiden, Theaet. 184 a, u. so auch Sp. – Adv. ἀναξίως, auf unwürdige od. unverdiente Weise, Soph. Phil. u. oft in Prosa. königlich, von [[ἄναξ]], Schol. Ven. Il. 23, 630. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀνάξιος''': -ον, [[ὡσαύτως]], [[συχν]]. παρ’ Ἀττ. -α, ον. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, [[ἀνάξιος]], ὁ μὴ θεωρούμενος [[ἄξιος]], [[μετὰ]] γεν. ἀν. [[σφέων]] αὐτῶν [[ἑαυτοῦ]] Ἡρ. 1. 73, 114· ἀνάξιον σοῦ, ὑπέρτερον τῆς σῆς ἀξίας, ἀντιτίθεται δὲ τῷ [[κατάξιος]], ὡς: ἀνάξιον μὲν σοῦ, κατάξιον δ’ ἐμοῦ Σοφ. Φιλ. 1009· ἀν. ἐμοῦ, ἀνάρμοστα, Πλάτ. Ἀπολ. 38E, κτλ.: - [[ὡσαύτως]] μετ’ ἀπαρ., ἀνάξιαι γὰρ πᾶσίν ἐστε δυστυχεῖν, κατὰ τὴν κρίσιν πάντων ἀναξίως (ἀδίκως) δυστυχεῖτε, Σοφ. Ο. Κ. 1446· [[νικᾶν]] Πλάτ. Πρωτ. 356A: - Ἐπίρρ., ἐφθάρησαν ἀναξίως, ἑωυτῶν Ἡρόδ. 7. 10, 5. 2) ἀπο., [[ἀνάξιος]], μὴ ἔχων ἀξίαν, εἰς οὐδὲν [[χρήσιμος]], [[ἄξιος]] [[καταφρονήσεως]], «τιποτένιος», [[αὐτόθι]] 7. 9, Σοφ. Φ. 439, κτλ.· ἀλλ’ ἀπερεί τις [[ἔποικος]] [[ἀναξία]] οἰκονομῶ θαλάμους πατρὸς ὁ αὐτ. Ἠλ. 189: - Ἐπίρρ. - ίως ὁ αὐτ. Αἴ. 1432 καὶ ἀλλ. 3) [[ὅστις]] δὲν [[εἶναι]] [[πρέπον]] ἢ δίκαιον νὰ πάθῃ κακόν τι, ὁ αὐτ. Ἀντ. 694, Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 526, Θουκ. 3. 59. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, παρ’ ἀξίαν, [[πρᾶγμα]] τοῦ ὁποίου δὲν εἶναί τις [[ἄξιος]], ἀνάξια παθεῖν Εὐρ. Ι. Α. 852, καὶ ἀλλ., Πλάτ. Θεαίτ. 184Α· ἀν. παθεῖν τῶν ὑπηργμένων Λυσ. 164. 7. 2) τὸ [[ἄνευ]] ἀξίας μηδεμίαν ἀξίαν ἔχον· τὸ ἀν. ἀκερδὲς Πλάτ. Ἵπαρχ. 231E. | |||
}} | }} | ||
