3,273,735
edits
ἀπαντάω: Difference between revisions
From LSJ
6_20
(13_7_2) |
(6_20) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0278.png Seite 278]] fut. ἀπαντήσομαι z. B. Xen. Hell. 1, 6, 3; Thuc. 4, 77; ἀπαντήσω Eur. Suppl. 772; Diod. Sic. 18, 15 u. Sp.; begegnen, freundlich u. feindlich, τινί, von Her. 8, 9 an bei Thuc., Plat., der auch noch ἐξ ἐναντίας hinzusetzt, Tim. 68 a, u. Folgden häufig; τινά, erst Sp., wie Plut.; App. B. C. 5, 45. Wie Thuc. 2, 20, αὐτῷ εἰς Ἑλευσῖνα οὐκ ἀπήντησαν, wird oft nur der Ort bezeichnet, wo man sich mit Einem treffen will, so daß es nur die Bdtg hinkommen zu haben scheint; εἰς τωὐτό Her. 6, 84; ἐπὶ τόπον 2, 75; Thuc. 4, 70; εἰς στοάν, δεῦρο, Plat. Theaet. 210 d; πρὸς τὸ [[διαβούλιον]] Pol. 20, 10. So auch bei Personen, bes. im feindlichen Sinne, [[πρός]] τινα Lys. 2, 24; Isocr. 4, 86; εἴς τινα Lys. 2, 30; πρὸς τὴν δίκην, sich stellen vor Gericht, Plat. Legg. XI, 936 e; εἰς ἀγῶνα VIII, 830 a; oft bei Dem., z. B. ἐπὶ τὴν δίαιταν, sich vor den Schiedsrichter stellen, 21, 93; πρὸς τὸν διαιτητήν 40, 11; πρὸς τοὺς θεσμοθέτας 22, 21; absol. in derselben Bdtg, 40, 16; ἐπὶ τὴν συγκειμένην ἡμέραν, εἰς τὸ [[Ἡφαιστεῖον]], zum Termin, 33, 18; ἐπὶ τὸ [[ὀμόσαι]] 33, 14; im Reden worauf kommen, ἐπί τι Dem. Mid. 41; 24, 193. – Bes. auch mit Worten begegnen, antworten, [[πρός]] τι u. τινί, Pol. u. Plut.; – [[πρός]] τι, sich an etwas machen, z. B. πρὸς τὰς μαθήσεις Plat. Theaet. 144 b; hindern, Eur. Hipp. 1329. – Intr., wie Strab. VI, 3, 4 ἡ [[κακοπραγία]] ἀπαντῆσαι λέγεται αὐτῷ, so wohl im Allgem. widerfahren, sich begeben, als auch gelingen; oft bei Pol. u. Sp., z. B. ὑπὸῬωμαίων αὐτοῖς Pol. 32, 7, der auch das pass. so braucht, [[εἰκότως]] αὐτοῖς ἀπηντήθη 2, 7; ἀπηντῆσθαι ὑπὸ τῆς τύχης 2, 37; τιμαὶ ἀπηντήθησαν αὐτοῖς παρὰ τῶν Ἀχαιῶν 17, 6; ἀπαντώμενος wird Luc. Lexiph. 25 getadelt. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0278.png Seite 278]] fut. ἀπαντήσομαι z. B. Xen. Hell. 1, 6, 3; Thuc. 4, 77; ἀπαντήσω Eur. Suppl. 772; Diod. Sic. 18, 15 u. Sp.; begegnen, freundlich u. feindlich, τινί, von Her. 8, 9 an bei Thuc., Plat., der auch noch ἐξ ἐναντίας hinzusetzt, Tim. 68 a, u. Folgden häufig; τινά, erst Sp., wie Plut.; App. B. C. 5, 45. Wie Thuc. 2, 20, αὐτῷ εἰς Ἑλευσῖνα οὐκ ἀπήντησαν, wird oft nur der Ort bezeichnet, wo man sich mit Einem treffen will, so daß es nur die Bdtg hinkommen zu haben scheint; εἰς τωὐτό Her. 6, 84; ἐπὶ τόπον 2, 75; Thuc. 4, 70; εἰς στοάν, δεῦρο, Plat. Theaet. 210 d; πρὸς τὸ [[διαβούλιον]] Pol. 20, 10. So auch bei Personen, bes. im feindlichen Sinne, [[πρός]] τινα Lys. 2, 24; Isocr. 4, 86; εἴς τινα Lys. 2, 30; πρὸς τὴν δίκην, sich stellen vor Gericht, Plat. Legg. XI, 936 e; εἰς ἀγῶνα VIII, 830 a; oft bei Dem., z. B. ἐπὶ τὴν δίαιταν, sich vor den Schiedsrichter stellen, 21, 93; πρὸς τὸν διαιτητήν 40, 11; πρὸς τοὺς θεσμοθέτας 22, 21; absol. in derselben Bdtg, 40, 16; ἐπὶ τὴν συγκειμένην ἡμέραν, εἰς τὸ [[Ἡφαιστεῖον]], zum Termin, 33, 18; ἐπὶ τὸ [[ὀμόσαι]] 33, 14; im Reden worauf kommen, ἐπί τι Dem. Mid. 41; 24, 193. – Bes. auch mit Worten begegnen, antworten, [[πρός]] τι u. τινί, Pol. u. Plut.; – [[πρός]] τι, sich an etwas machen, z. B. πρὸς τὰς μαθήσεις Plat. Theaet. 144 b; hindern, Eur. Hipp. 1329. – Intr., wie Strab. VI, 3, 4 ἡ [[κακοπραγία]] ἀπαντῆσαι λέγεται αὐτῷ, so wohl im Allgem. widerfahren, sich begeben, als auch gelingen; oft bei Pol. u. Sp., z. B. ὑπὸῬωμαίων αὐτοῖς Pol. 32, 7, der auch das pass. so braucht, [[εἰκότως]] αὐτοῖς ἀπηντήθη 2, 7; ἀπηντῆσθαι ὑπὸ τῆς τύχης 2, 37; τιμαὶ ἀπηντήθησαν αὐτοῖς παρὰ τῶν Ἀχαιῶν 17, 6; ἀπαντώμενος wird Luc. Lexiph. 25 getadelt. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀπαντάω''': παρατ. ἀπήντων, Θουκ. 4. 127, Δωρ. γ΄ ἑνικ. ἀπάντη Βίων 4. 7: μέλλ. ἀπαντήσω Ἀριστ. Ῥητ. π. Ἀλ. 19. 4, Πολύβ. 4. 26, 5· καὶ μεταγεν. ἀλλὰ δοκιμώτερον -ήσομαι Θουκ. 4. 77, 7. 2 και 80, Ξεν., Λυσ., κλ.: ἀόρ. ἀπήντησα Εὐρ. Φοίν. 1392, Θουκ. 2. 20: πρκμ. ἀπήντηκα Ἀριστοφ. Λυσ. 420., Δημ. - ὁ μέσ. ἐνεστ. [[μετὰ]] ἐνεργ. σημασ. παρὰ Πολυβ. 8. 8, 5, καὶ Πολυαίνῳ, κατακρίνεται ὑπὸ τοῦ Λουκ. ἐν Λεξιφ. 25· οὕτω καὶ ὁ πρκμ. ἀπήντημαι Πολύβ. 2. 37, 6, Διον. Ἁλ. 6. 88, κτλ.: ἴδε Λοβ. Φρύν. 288. Πρβλ. [[συναντάω]], [[ὑπαντάω]]. Ι. τὸ πλεῖστον ἐπὶ προσώπων, κινοῦμαι ἀπὸ τῆς θέσεώς μου πρὸς συνάντησίν τινος, καὶ ἐν γένει, ἀπαντῶ, συναντῶ τινὶ Ἡρόδ. 8. 9, Εὐρ. Ἱκ. 772, Θουκ. 7. 1, κτλ.· ἀλλήλοις ἐξ ἐναντίας ἀπ. Πλάτ. Νόμ. 893Ε· ἀπ. ταῖς ὁμοίαις φύσεσι Δημ. 1395. 5: - ἀπολ., ὁ ἀεὶ ἀπαντῶν, πᾶς [[ὅστις]] συμβαίνει νά σε συναντήσῃ, ὡς ὁ ἐπιών, ὁ τυχών, Πλάτ. Πολ. 563C· οἱ ἀπαντῶντες Δημ. 958. 16, τοὺς ἀπαντῶντας Ἄλεξ. ἐν «Ἐπικλήρῳ» 1, τῶν ἀπαντώντων τινὰς ὁ αὐτ. ἐν «Θεοφορήτῳ» 1. β) [[συχνάκις]] [[μετὰ]] προθ., ἀπ. τινὶ εἰς τόπον Ἡρόδ. 2. 75., 6. 84· ἐπὶ τόπον Θουκ. 4. 70, 89, κτλ. ἀπ. τινι Μαραθῶνά δε Ἀνδοκ. 14. 32: - [[ὡσαύτως]] [[ἄνευ]] δοτ. προσώπου, [[παρουσιάζομαι]] εἴς τι [[μέρος]], εἰς Κύζικον Ξεν. Ἑλλην. 1. 3, 13, κτλ.· ἀπ. [[ἐνθάδε]] Ἀριστοφ. Λυσ. 13· [[δεῦρο]] [[πάλιν]] ἀπ. Πλάτ. Θεαίτ. 210D, κτλ. (ἴδε κατωτέρ. 3). 2) [[συχνάκις]] ἐπὶ ἐχθρικῆς ἐννοίας συναντῶ ἐν μάχῃ, ἀπ. δορὶ (παραλειπομένης τῆς δοτ. προσωπ.) Εὐρ. Φοίν. 1392· ἀπ. Ἀθηναίοις ἐς Τάραντα Θουκ. 6. 34, πρβλ. 2. 20, 3. 95, κτλ.· [[ὡσαύτως]], ἀπ. [[πρός]] τινα Ἰσοκρ. 58Β, 59Α: ἐν γένει, ἀνθίσταμαι, ἐναντιοῦμαι καθ’ οἱονδήποτε τρόπον, νομοθέτῃ ἀπ. λέγων., Πλάτ. Νόμ. 684D· διὰ λόγων νουθετικῶν ἀπ., [[αὐτόθι]] 740Ε· ἀπ. [[τραχέως]] [[πρός]] τι Ἰσοκρ. 8D, Δημ. 522. 23· ἀπ. τοῖς εἰρημένοις, ἀπαντῶ, ἀποκρίνομαι, Ἰσοκρ. 227C. β) ἀπολ., [[παρουσιάζομαι]] [[ἔνοπλος]], ἑνοῦμαι [[μετὰ]] τῶν ἐπιστρατευομένων κατά τινος, Εὐρ. Βάκχ. 782· ὅπλοις ἀπ. ὁ αὐτ. Ἡρ. Μαιν. 542. 3) [[συχνάκις]] ὡς δικανικὸς ὅρος, συναντῶ τὸν ἀντίδικον ἐν δικαστηρίῳ, τῷ καλεσαμένῳ Πλάτ. Νόμ. 936Ε, πρβλ. Δημ. 995. 17, κτλ.: - [[συχνάκις]] [[ἄνευ]] τῆς δοτ. προσ., ἀπ. πρὸς τὴν δίκην, [[παρουσιάζομαι]] εἰς τὴν δίκην, Πλάτ. Νόμ. 936Ε· πρὸς ἣν [δίκην] οὐκ ἀπήντα, δὲν ἐνεφανίζετο ἵνα ὑπερασπίσῃ ἑαυτόν, Δημ. 543. 18, πρβλ. 540. 23· ἀπ. πρὸς τοὺς θεσμοθέτας, διαιτητάς, κλ., [[παρουσιάζομαι]] ἐνώπιον αὐτῶν, ὁ αὐτ. 591. 27, 1011. 15, πρβλ. [[ἀπαντητέον]]· - καὶ ἀπολύτ., ἐμφανίζομαι ἐν δικαστηρίῳ, ὁ αὐτ. 1013. 6, πρβλ 898. 6., 1041. 6, κ. ἀλλ.: - [[ἀλλά]], <br />β) ἀπ. ἐπὶ τὴν δίαιταν, [[παραδέχομαι]] τοὺς ὅρους τῆς διαίτης. ὁ αὐτ. 544. 20· ἀπ. ἐπὶ τοῖς ἀλλοτρίοις ἀγῶσι, εἶμαι παρὼν κατὰ τὰς διαδικασίας ἄλλων ἀνθρώπων. ἀναμιγνύομαι εἰς αυτάς, ὁ αὐτ. 580. 20, πρβλ. 133. 15. 4) ἀπ. εἰς…, [[εἰσέρχομαι]] εἴς τι, ἐπιχειρῶ τι, εἰς τὸν ἀγῶνα Πλάτ. Νόμ. 830Α· ἀπ. εἰς τὴν τίμησιν, [[ἔρχομαι]] εἰς τὸ [[ζήτημα]] τῆς ἐκτιμήσεως, Αἰσχίν. 82. 21· ἀπ. εἰς τὰς χρείας Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 6, 1· [[οὕτως]], ἀπ. πρὸς τὰς μαθήσεις Πλάτ. Θεαίτ. 144Β· πρὸς τὸν λόγον, πρὸς τὴν ἀπορίαν, κτλ. Ἀριστ. Σοφ. Ἐλεγχ. 16. 4, κτλ. ἀπ. πρὸς τὴν τροφήν, [[ἀπέρχομαι]] πρὸς ἀναζήτησιν αὐτῆς, ὁ αὐτ. Περὶ Ψυχ. 2. 9, 8· [[καταφεύγω]], [[προστρέχω]] εἴς τι, Δημ. 563. 23., 760. 24, κτλ· ἐπὶ ταύτας τὰς οἰκίας ἀπ. οἱ τραγῳδοποιοί, Ἀριστ. Ποιητ. 14. 20. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, [[ἐπέρχομαι]], ἀπαντῶ, ἀπ. δάκρυά μοι Εὐρ. Ἴων 940· πρβλ. Βίωνα 4. 7· τοῖς δὲ πρὸς ὑμᾶς ζῶσι… τοσαύτην κωφότητα… παρ’ ὑμῶν ἀπαντᾶν Δημ. 411. 26· ἀπ. μοι κραυγὴ παρὰ τῶν δικαστῶν Αἰσχίν. 23. 31· μὴ τίς σοι [[ἐναντίος]] [[λόγος]] ἀπ. Πλάτ. Φαίδων 101Α· [[οὕτως]] ἐν Διον. Ἁλ. 4. 33, καὶ παρὰ μεταγεν. 2) ἀπολ., [[συμβαίνω]], [[γίνομαι]], Ἀρ. Λυσ. 420, Πλάτ. Ἐπιστ. 358Ε, Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 1, 15, π. Τοπ. 8. 7, 1, κ. ἀλλ.· τούτων ἀπαντώντων Ἡρόδ. 8. 142 Schaef.: - οὕτω καὶ ἐν τῷ παθ., Πολύβ. 2. 7, 4. | |||
}} | }} | ||
