Anonymous

φίλιος: Difference between revisions

From LSJ
Bailly1_5
(6_4)
(Bailly1_5)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''φίλιος''': -α, -ον, καὶ ος, ον, Εὐρ. Ἑλ. 629, Ἀριστ. Ἀποσπ. 625· (φίλος)· Ι. ἐνεργ., ὁ ἀνήκων εἰς φίλον ἢ ἐκ φίλου προερχόμενος, [[φιλικός]], [[ὕμνος]], ἔπη Πινδ. Π. 1. 116., 4. 51· λόγοι, γνῶμαι Ἡρόδ. 7. 163., 9. 4· [[φρήν]], ὄμματα Αἰσχύλ. Ἀγ. 1491, Χο. 810· χεὶρ Σοφ. Οἰδ. Κολ. 201· φ. τινι Εὐριπ. Τρῳ. 849, Θουκ. 2. 86, Ξεν. Κύρου Παιδ. 6. 1, 19· ― [[μάλιστα]] δὲ ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ [[πολέμιος]], [[φιλικός]], εἰς φίλους ἀνήκων, φ. [[χώρα]], [[πόλις]]. [[στράτευμα]], Θουκ. 5. 44, Ξεν., κλπ.· οὐδεμίαν . πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην Ἡρόδ. 7. 151· φ. [[τριήρης]], φιλικ. [[πλοῖον]], δηλ. εἰς φιλικὸν [[κράτος]] ἀνῆκον, Θουκ. 4. 120· (περὶ τοῦ χωρίου 8. 102, ἴδε ἐν λέξ. ἐπίπλους)· πρεσβεῖαι φ. καὶ πολέμιαι, πρὸς φίλους καὶ πολεμίους, Ξεν. Λακ. 13. 10· πολλῶν... [[φιλίων]] καὶ πολεμίων ναυαγίων, ναυαγίων φιλικῶν τε καὶ ἐχθρικῶν πλοίων, Λυσί. 194. 17· ― [[ἐντεῦθεν]] ἡ [[φιλία]] (ἐξυπακουομ. γῆ, [[χώρα]]), [[χώρα]] φιλική, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἡ [[πολεμία]], Ξεν. Κύρου Παιδ. 1. 6, 9, Ἀνάβ. 5. 5, 3, Δήμ. 326. 12· [[ὡσαύτως]] τὰ φίλια· ἀναχωρίζειν εἰς τὰ φ. Ξεν. Ἱππαρχ. 7. 6· περὶ τοῦ: φίλια τεμέσθαι τινί, ἴδε [[τέμνω]] ΙΙ. 2· ― Συγκρ. φιλιώτερος, Ἡρόδ. 7. 151. 2) [[Ζεὺς]] [[φίλιος]], ὡς προστάτης τῆς φιλίας (ὁ ναὸς [[αὐτοῦ]] ἔκειτο ἐν Μεγαλοπόλει, Παυσ. 8. 31) τὸ παρασιτεῖν εὗρεν ὁ [[Ζεὺς]] ὁ [[φίλιος]] Διόδωρος ὁ Σινωπεὺς ἐν «Ἐπικλήρῳ» 1. 5 καὶ 20· πρὸς Διὸς φιλίου Πλάτ. ἐν Φαίδρῳ 234Ε· [[μαρτύρομαι]] τὸν φίλιον... Δία Μένανδρος ἐν «Ἀνδρογύνῳ» 6· ― ἀλλὰ συνηθέστατα χωρὶς τοῦ κυρίου ὀνόματος [[Ζεὺς]]· ναὶ τὸν φίλιον Ἀριστοφ. Ἀχ. 730· νὴ τὸν φ. Φερεκράτης ἐν «Κραπατάλλοις» 16· πρὸς φιλίου Πλάτ. Γοργ. 500Β, 519Ε, Εὐθύφρων 6Β· μὰ τὸν φ. τὸν ἐμόν τε καὶ σὸν ὁ αὐτ. ἐν Ἀλκ. 1. 109D τὸν σὸν λιποῦσα φ. Εὐρ. Ἀνδρ. 603· ― [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ἄλλων θεῶν, Ἀρισταίν. 2. 14, Ἀνθ. Παλ. 5. 11, Λουκ. Τόξ. 7· Ζεῦ βασιλεῦ καὶ νὺξ [[φιλία]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 355 ― πρβλ. Ruhnk. εἰς Τίμ. ΙΙ. Παθ., ὡς τὸ φίλος, [[ἀγαπητός]], ἠγαπημένος, ἐπὶ προσώπων καὶ πραγμάτων, γυνὴ Αἰσχύλ. Ἱκ. 533, πρβλ. Χο. 719· ὦ φ. τὰ [[γενέθλια]] Σοφ. Ἡλ. 226· φ. [[ἄλοχος]] Εὐρ. Ἄλκ. 876, 917· βρέφη ὁ αὐτ. ἐν Τρῳ. 557. ΙΙΙ. Ἐπίρρ. -ίως, Θουκ. 3. 65, Ξεν. Κύρ. Παιδ. 6. 3, 13, Πλάτ., κλπ.
|lstext='''φίλιος''': -α, -ον, καὶ ος, ον, Εὐρ. Ἑλ. 629, Ἀριστ. Ἀποσπ. 625· (φίλος)· Ι. ἐνεργ., ὁ ἀνήκων εἰς φίλον ἢ ἐκ φίλου προερχόμενος, [[φιλικός]], [[ὕμνος]], ἔπη Πινδ. Π. 1. 116., 4. 51· λόγοι, γνῶμαι Ἡρόδ. 7. 163., 9. 4· [[φρήν]], ὄμματα Αἰσχύλ. Ἀγ. 1491, Χο. 810· χεὶρ Σοφ. Οἰδ. Κολ. 201· φ. τινι Εὐριπ. Τρῳ. 849, Θουκ. 2. 86, Ξεν. Κύρου Παιδ. 6. 1, 19· ― [[μάλιστα]] δὲ ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ [[πολέμιος]], [[φιλικός]], εἰς φίλους ἀνήκων, φ. [[χώρα]], [[πόλις]]. [[στράτευμα]], Θουκ. 5. 44, Ξεν., κλπ.· οὐδεμίαν . πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην Ἡρόδ. 7. 151· φ. [[τριήρης]], φιλικ. [[πλοῖον]], δηλ. εἰς φιλικὸν [[κράτος]] ἀνῆκον, Θουκ. 4. 120· (περὶ τοῦ χωρίου 8. 102, ἴδε ἐν λέξ. ἐπίπλους)· πρεσβεῖαι φ. καὶ πολέμιαι, πρὸς φίλους καὶ πολεμίους, Ξεν. Λακ. 13. 10· πολλῶν... [[φιλίων]] καὶ πολεμίων ναυαγίων, ναυαγίων φιλικῶν τε καὶ ἐχθρικῶν πλοίων, Λυσί. 194. 17· ― [[ἐντεῦθεν]] ἡ [[φιλία]] (ἐξυπακουομ. γῆ, [[χώρα]]), [[χώρα]] φιλική, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἡ [[πολεμία]], Ξεν. Κύρου Παιδ. 1. 6, 9, Ἀνάβ. 5. 5, 3, Δήμ. 326. 12· [[ὡσαύτως]] τὰ φίλια· ἀναχωρίζειν εἰς τὰ φ. Ξεν. Ἱππαρχ. 7. 6· περὶ τοῦ: φίλια τεμέσθαι τινί, ἴδε [[τέμνω]] ΙΙ. 2· ― Συγκρ. φιλιώτερος, Ἡρόδ. 7. 151. 2) [[Ζεὺς]] [[φίλιος]], ὡς προστάτης τῆς φιλίας (ὁ ναὸς [[αὐτοῦ]] ἔκειτο ἐν Μεγαλοπόλει, Παυσ. 8. 31) τὸ παρασιτεῖν εὗρεν ὁ [[Ζεὺς]] ὁ [[φίλιος]] Διόδωρος ὁ Σινωπεὺς ἐν «Ἐπικλήρῳ» 1. 5 καὶ 20· πρὸς Διὸς φιλίου Πλάτ. ἐν Φαίδρῳ 234Ε· [[μαρτύρομαι]] τὸν φίλιον... Δία Μένανδρος ἐν «Ἀνδρογύνῳ» 6· ― ἀλλὰ συνηθέστατα χωρὶς τοῦ κυρίου ὀνόματος [[Ζεὺς]]· ναὶ τὸν φίλιον Ἀριστοφ. Ἀχ. 730· νὴ τὸν φ. Φερεκράτης ἐν «Κραπατάλλοις» 16· πρὸς φιλίου Πλάτ. Γοργ. 500Β, 519Ε, Εὐθύφρων 6Β· μὰ τὸν φ. τὸν ἐμόν τε καὶ σὸν ὁ αὐτ. ἐν Ἀλκ. 1. 109D τὸν σὸν λιποῦσα φ. Εὐρ. Ἀνδρ. 603· ― [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ἄλλων θεῶν, Ἀρισταίν. 2. 14, Ἀνθ. Παλ. 5. 11, Λουκ. Τόξ. 7· Ζεῦ βασιλεῦ καὶ νὺξ [[φιλία]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 355 ― πρβλ. Ruhnk. εἰς Τίμ. ΙΙ. Παθ., ὡς τὸ φίλος, [[ἀγαπητός]], ἠγαπημένος, ἐπὶ προσώπων καὶ πραγμάτων, γυνὴ Αἰσχύλ. Ἱκ. 533, πρβλ. Χο. 719· ὦ φ. τὰ [[γενέθλια]] Σοφ. Ἡλ. 226· φ. [[ἄλοχος]] Εὐρ. Ἄλκ. 876, 917· βρέφη ὁ αὐτ. ἐν Τρῳ. 557. ΙΙΙ. Ἐπίρρ. -ίως, Θουκ. 3. 65, Ξεν. Κύρ. Παιδ. 6. 3, 13, Πλάτ., κλπ.
}}
{{bailly
|btext=α <i>ou poét.</i> ος, ον :<br /><b>I. 1</b> qui a des sentiments d’amitié, amical, ami ; avec un dat. : ami de, bienveillant pour;<br /><b>2</b> qui concerne les amis <i>ou</i> un ami, d’ami : πρεσβείας [[φιλίας]] καὶ πολεμίας XÉN ambassades aux amis et aux ennemis;<br /><b>3</b> qui provient d’un ami;<br /><b>II.</b> aimé, cher, précieux;<br /><i>Cp.</i> φιλιώτερος.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]].
}}
}}