ἀβλαβής: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''ἀβλᾰβής''': -ές, [[ἄνευ]] βλάβης, ὅ ἐ. Ι. παθ. μὴ ὑποστὰς βλάβην. Πινδ. Ο. 13. 37, -λαὸς Π. 8. 77, Αἰσχύλ. Θηβ. 68, κτλ. ζῶσαν ἀβλαβεῖ βίῳ. Σοφ. Ἠλ. 650. πρβλ. 649. ΙΙ. ἐνεργ. μὴ προξενῶν βλάβην, [[ἀθῷος]]: ξυνουσία Αἰσχύλ. Εὐμ. 285. ἡδοναὶ Πλάτ. Πολ. 357 Β, κτλ. ἀβλ. σπασμοὶ μὴ προξενοῦντες σπουδαίαν βλάβην. Ἱππ. Ἐπιδ. 1. 944. 2) ἀποκρούων ἢ προλαμβάνων βλάβην· -[[ὕδωρ]] Θεόκρ. 24. 96: ― Παρὰ Πλάτ. Νόμ. 953Α. ἔχομεν τὴν ἐνεργ. καὶ τὴν παθ. σημασ. ἐν συνδυασμῷ. ἀβλ. τοῦ δρᾶσαί τε καὶ παθεῖν· = χωρὶς νὰ προξενήσῃ καὶ νὰ πάθῃ βλάβην· ― ἐπίρρ. ἀβλαβῶς, Ἐπ. -έως, ὕμ. Ὁμηρ. εἰς Ἑρμ. 83. 3) ἐν Ἀττ. τυπικαῖς φράσεσιν: ἀβλαβῶς σπονδαῖς ἐμμένειν, [[μετὰ]] τῶν ἐπιρρ. δικαίως καὶ ἀδόλως φαίνεται ἀποκλεῖον φανερὰν βίαν ὡς καὶ ἀπάτην· Θουκ. 5. 18 καὶ 47· οὕτω καὶ αὐταὶ αἱ σπονδαὶ ἀποκαλοῦνται ἄδολοι καὶ ἀβλ. ὁ αὐτ. 4. 118, 5. 18. ὡσαύτ. εὕρ. ξύμμαχοι πιστοὶ… καὶ ἀβλ. ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 74. 14.

}}