3,277,180
edits
ὑφηγέομαι: Difference between revisions
From LSJ
Bailly1_5
(6_13b) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑφηγέομαι''': μέλλ. -ήσομαι· πρκμ. ὑφήγημαι· ἀποθ. Προηγοῦμαι, προπορεύομαι, ὁδηγῶ, τινι Εὐρ. Ἠλ. 664· ἐγὼ ὑφηγήσομαι αὐτοῖν Πλάτ. Εὐθύδ. 278C, κλπ.· ― ἀπολ., ὑφηγοῦ Σοφ. Ἠλ. 1502, πρβλ. Θουκ. 1. 78, Πλάτ. Φαίδων 82D· τοῦτο εὐθὺς ὑφήγηται Ἀριστ. Πολιτ. 1. 13, 6· κατὰ τὸν ὑφηγημένον τρόπον ὁ αὐτ. ἐν Ἠθικ. Νικ. 2. 7, 9, Πολιτικ. 1. 8, 1· κατὰ τὴν ὑφ. μέθοδον [[αὐτόθι]] 1. 1, 3· (δὲν [[εἶναι]] [[ἀνάγκη]] ἐν τούτοις νὰ θεωρηθῇ ἡ [[χρῆσις]] τοῦ ῥήματος ὡς παθητ.). ΙΙ. [[μετὰ]] συστοίχου αἰτ., ὑφ. τὴν ὁδόν, δεικνύω τὴν ὁδόν, Πλουτ. Πομπ. 76, κλπ.· [[ἐκεῖνος]] μὲν οὖν ταῦθ’ ὑφηγήσατο, [[ἐκεῖνος]] μὲν λοιπὸν (δηλ. ὁ [[Ἡρακλῆς]]) [[ταῦτα]] ἔθεσεν ὡς ὑπογραμμόν, Λυσίας 912. 5 Reisk.· ― [[ἀλλά]], 2) μετ’ αἰτ. πράγματ., ὑποδεικνύω τι, μὴ ἃ οἱ θεοὶ ὑφήγηνται ἀγαθὰ μάταια ποιήσητε Ξεν. Κύρ. 8. 7, 15, Ἀγησ. 1. 19· τύπους Πλάτ. Πολ. 403Ε· ὑφ. γόνον, δηλῶ ἢ [[περιγράφω]] αὐτόν, Διονύσ. Ἁλ. 1. 78, πρβλ. Φίλωνα 1. 14· τινί τι Διογ. Λ. 8. 60· [[ὡσαύτως]], τινί τινος Πλούτ. 2. 562Β. 3) μετ’ αἰτ. προσώπ., [[διδάσκω]], [[αὐτόθι]] 147C. III. ὁδηγῶ εἴς τι [[πρᾶγμα]], δηλῶ ὅτι πρᾶγμά τι ἔχει ὧδέ πως, Αἰσχύλ. Εὐμ. 192. ― Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σ. 257, 860, 661. | |lstext='''ὑφηγέομαι''': μέλλ. -ήσομαι· πρκμ. ὑφήγημαι· ἀποθ. Προηγοῦμαι, προπορεύομαι, ὁδηγῶ, τινι Εὐρ. Ἠλ. 664· ἐγὼ ὑφηγήσομαι αὐτοῖν Πλάτ. Εὐθύδ. 278C, κλπ.· ― ἀπολ., ὑφηγοῦ Σοφ. Ἠλ. 1502, πρβλ. Θουκ. 1. 78, Πλάτ. Φαίδων 82D· τοῦτο εὐθὺς ὑφήγηται Ἀριστ. Πολιτ. 1. 13, 6· κατὰ τὸν ὑφηγημένον τρόπον ὁ αὐτ. ἐν Ἠθικ. Νικ. 2. 7, 9, Πολιτικ. 1. 8, 1· κατὰ τὴν ὑφ. μέθοδον [[αὐτόθι]] 1. 1, 3· (δὲν [[εἶναι]] [[ἀνάγκη]] ἐν τούτοις νὰ θεωρηθῇ ἡ [[χρῆσις]] τοῦ ῥήματος ὡς παθητ.). ΙΙ. [[μετὰ]] συστοίχου αἰτ., ὑφ. τὴν ὁδόν, δεικνύω τὴν ὁδόν, Πλουτ. Πομπ. 76, κλπ.· [[ἐκεῖνος]] μὲν οὖν ταῦθ’ ὑφηγήσατο, [[ἐκεῖνος]] μὲν λοιπὸν (δηλ. ὁ [[Ἡρακλῆς]]) [[ταῦτα]] ἔθεσεν ὡς ὑπογραμμόν, Λυσίας 912. 5 Reisk.· ― [[ἀλλά]], 2) μετ’ αἰτ. πράγματ., ὑποδεικνύω τι, μὴ ἃ οἱ θεοὶ ὑφήγηνται ἀγαθὰ μάταια ποιήσητε Ξεν. Κύρ. 8. 7, 15, Ἀγησ. 1. 19· τύπους Πλάτ. Πολ. 403Ε· ὑφ. γόνον, δηλῶ ἢ [[περιγράφω]] αὐτόν, Διονύσ. Ἁλ. 1. 78, πρβλ. Φίλωνα 1. 14· τινί τι Διογ. Λ. 8. 60· [[ὡσαύτως]], τινί τινος Πλούτ. 2. 562Β. 3) μετ’ αἰτ. προσώπ., [[διδάσκω]], [[αὐτόθι]] 147C. III. ὁδηγῶ εἴς τι [[πρᾶγμα]], δηλῶ ὅτι πρᾶγμά τι ἔχει ὧδέ πως, Αἰσχύλ. Εὐμ. 192. ― Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σ. 257, 860, 661. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-οῦμαι;<br /><i>f.</i> ὑφηγήσομαι, <i>pf.</i> ὑφήγημαι;<br /><b>1</b> marcher devant;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> servir de guide, montrer le chemin : τινι à qqn ; ὑφ. τὴν ὁδόν PLUT montrer, indiquer le chemin ; donner des instructions, acc. ; ὑφ. τινί [[τι]] <i>ou</i> τινί τινος guider qqn dans la voie de qch ; <i>avec un acc. de pers.</i> guider qqn, instruire qqn.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[ἡγέομαι]]. | |||
}} | }} | ||
