3,274,216
edits
(6_17) |
(Bailly1_5) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''χειμάρροος''': -ον, κατ’ Ἀττ. συναίρ. -ρρους, ουν, καὶ συντετμημένον χείμαρρος, ον· ([[χεῖμα]], ῥέω)· ― ὁ ῥέων κατὰ τὸν χειμῶνα, ἐξογκούμενος ὑπὸ τῶν βροχῶν καὶ τῆς τηκομένης χιόνος, ἐπίθ. τῶν ἐκ τῶν ὀρέων κατερχομένων ὑδάτων καὶ ποταμίων. 1) συνημμένον τῷ [[ποταμός]], ὃν τε [δηλ. ὁλοοίτροχον] ποταμὸς [[χειμάρροος]] ὤσῃ Ἰλ. Ν. 138· ὡς δ’ [[ὁπότε]] πλήθων ποταμὸς [[πεδίονδε]] κάτεισιν χειμάρρους κατ’ ὄρεσφιν Λ. 492· ἀλλ’ ὁ Ὅμ. [[ὡσαύτως]] ποιεῖται χρῆσιν τοῦ τύπου χείμαρρος, ποταμῷ πλήθοντι ἐοικὼς χειμάρρῳ Ε. 88· ὡς δ’ ὅτε χείμαρροι ποταμοὶ κατ’ [[ὄρεσφι]] ῥέοντες Δ. 452· ― οὕτω, χειμάρρῳ ποταμῷ [[ἴκελος]] Ἡρόδ. 3. 81, πρβλ. Θέογν. 348· οὕτω παρ’ Ἀττ., κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ τύπῳ χείμαρρος, παρὰ ῥείθροισι χειμάρροις Σοφ. Ἀντιγ. 712, φάραγγες ὕδατι χειμάρρῳ ῥέουσαι Εὐρ. Τρῳ. 449· διὰ χειμάρρου νάπης ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 1093· οὕτω, [[χαράδρα]] χ. Πολύβ. 10. 30, 2. 2) ἐν Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 280, [[πλεκτάνη]] [[χειμάρροος]] φαίνεται ὅτι σημαίνει ἀστραπὴν ὁρμητικῶς φερομένην (πρβλ. πυρὸς βόστρυχος), ὁ αὐτ. ἐν Πρ. 1044. ΙΙ. ὡς οὐσ. ([[ἄνευ]] τοῦ [[ποταμός]]), ὡς καὶ νῦν, ξηροπόταμον [[ὅπερ]] ἐν καιρῷ ῥαγδαίας βροχῆς γίνεται ὁρμητικώτατος [[ποταμός]], Πλάτ. Νόμ. 736Α, Ξεν. Ἑλλ. 4. 4, 7· [[ὥσπερ]] χειμάρρους ἂν εἰς τὴν πόλιν κατέπεσε Δημ. 278. 9· μεταφορ., σὺν χειμάρρῳ, παρασυρόμενος ὑπὸ τοῦ ὁρμητικοῦ χειμάρρου, Πίνδ. Ἀποσπ. 90. 2) ὡς τὸ [[χαράδρα]] ΙΙ. 2, ὀχετὸς ἢ ἀγωγὸς ὕδατος, Δημ. 1277. 5. (Οἱ παλαιοὶ ἑρμηνευταὶ τοῦ Ὁμήρου διέφερον ὡς πρὸς τὸν τονισμὸν τῆς λέξεως χειμαρρος, ― οἱ μὲν τονίζοντες ὡς εἰ ἦτο ἀνεξάρτητον οὐσιαστικ. χείμαρρος, οἱ δὲ ὡς ἐπίθ. χειμάρρος (ἀντὶ [[χειμάρροος]]), Εὐστάθ. 496. 38· ὁ Δινδ., ἑπόμενος τῷ Payne Knight, προτείνει ἀντὶ χειμάρρος νὰ γράφηται χειμάροος, κατ’ ἀναλογίαν τοῦ [[ὠκύροος]]). | |lstext='''χειμάρροος''': -ον, κατ’ Ἀττ. συναίρ. -ρρους, ουν, καὶ συντετμημένον χείμαρρος, ον· ([[χεῖμα]], ῥέω)· ― ὁ ῥέων κατὰ τὸν χειμῶνα, ἐξογκούμενος ὑπὸ τῶν βροχῶν καὶ τῆς τηκομένης χιόνος, ἐπίθ. τῶν ἐκ τῶν ὀρέων κατερχομένων ὑδάτων καὶ ποταμίων. 1) συνημμένον τῷ [[ποταμός]], ὃν τε [δηλ. ὁλοοίτροχον] ποταμὸς [[χειμάρροος]] ὤσῃ Ἰλ. Ν. 138· ὡς δ’ [[ὁπότε]] πλήθων ποταμὸς [[πεδίονδε]] κάτεισιν χειμάρρους κατ’ ὄρεσφιν Λ. 492· ἀλλ’ ὁ Ὅμ. [[ὡσαύτως]] ποιεῖται χρῆσιν τοῦ τύπου χείμαρρος, ποταμῷ πλήθοντι ἐοικὼς χειμάρρῳ Ε. 88· ὡς δ’ ὅτε χείμαρροι ποταμοὶ κατ’ [[ὄρεσφι]] ῥέοντες Δ. 452· ― οὕτω, χειμάρρῳ ποταμῷ [[ἴκελος]] Ἡρόδ. 3. 81, πρβλ. Θέογν. 348· οὕτω παρ’ Ἀττ., κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ τύπῳ χείμαρρος, παρὰ ῥείθροισι χειμάρροις Σοφ. Ἀντιγ. 712, φάραγγες ὕδατι χειμάρρῳ ῥέουσαι Εὐρ. Τρῳ. 449· διὰ χειμάρρου νάπης ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 1093· οὕτω, [[χαράδρα]] χ. Πολύβ. 10. 30, 2. 2) ἐν Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 280, [[πλεκτάνη]] [[χειμάρροος]] φαίνεται ὅτι σημαίνει ἀστραπὴν ὁρμητικῶς φερομένην (πρβλ. πυρὸς βόστρυχος), ὁ αὐτ. ἐν Πρ. 1044. ΙΙ. ὡς οὐσ. ([[ἄνευ]] τοῦ [[ποταμός]]), ὡς καὶ νῦν, ξηροπόταμον [[ὅπερ]] ἐν καιρῷ ῥαγδαίας βροχῆς γίνεται ὁρμητικώτατος [[ποταμός]], Πλάτ. Νόμ. 736Α, Ξεν. Ἑλλ. 4. 4, 7· [[ὥσπερ]] χειμάρρους ἂν εἰς τὴν πόλιν κατέπεσε Δημ. 278. 9· μεταφορ., σὺν χειμάρρῳ, παρασυρόμενος ὑπὸ τοῦ ὁρμητικοῦ χειμάρρου, Πίνδ. Ἀποσπ. 90. 2) ὡς τὸ [[χαράδρα]] ΙΙ. 2, ὀχετὸς ἢ ἀγωγὸς ὕδατος, Δημ. 1277. 5. (Οἱ παλαιοὶ ἑρμηνευταὶ τοῦ Ὁμήρου διέφερον ὡς πρὸς τὸν τονισμὸν τῆς λέξεως χειμαρρος, ― οἱ μὲν τονίζοντες ὡς εἰ ἦτο ἀνεξάρτητον οὐσιαστικ. χείμαρρος, οἱ δὲ ὡς ἐπίθ. χειμάρρος (ἀντὶ [[χειμάρροος]]), Εὐστάθ. 496. 38· ὁ Δινδ., ἑπόμενος τῷ Payne Knight, προτείνει ἀντὶ χειμάρρος νὰ γράφηται χειμάροος, κατ’ ἀναλογίαν τοῦ [[ὠκύροος]]). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οος, οον;<br />formé <i>ou</i> grossi par des pluies d’orage <i>ou</i> d’hiver;<br />ὁ [[χειμάρροος]], torrent.<br />'''Étymologie:''' [[χεῖμα]], [[ῥέω]]. | |||
}} | }} |