ἐπιτίθημι: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''ἐπιτίθημι''': μέλλ. -θήσω: πρκμ. -τέθεικα, Πλάτ. Εὐθύδ. 272Β· τὸ παθητ. παραλαμβάνεται τὸ πλεῖστον ἐκ τοῦ [[ἐπίκειμαι]]. Α. ἐνεργ., θέτω, τοποθετῶ τι [[ἐπάνω]] εἴς τι, ἐπιθέτω, ἐπὶ θυμάτων ἢ ἄλλων προσφορῶν τιθεμένων ἐπὶ τῆς ἐσχάρας τοῦ βωμοῦ, ἐπὶ [[μηρία]] θέντες Ἀπόλλωνι Ὀδ. Φ. 267, πρβλ. Γ. 179· ἐπὶ λιβανωτοῦ, Ἀριστοφ. Νεφ. 426, Σφ. 96· λιβανωτὸν [[ὑπὲρ]] αὐτῶν ἐπετίθεσαν (ἐξυπ. τῇ ἐσχάρᾳ) Ἀντιφῶν 113. 24· ἐπὶ ἐδεσμάτων τιθεμένων ἐπὶ τῆς τραπέζης, εἴδατα πόλλ’ ἐπιθεῖσα Ὀδ. Α. 140, πρβλ. Κ. 355· θέτω τι [[ἐπάνω]] εἴς τι. οὐκ ἂν δή μοι ἅμαξαν ἐφοπλίσσαιτε τάχιστα, ταῦτά τε πάντ’ ἐπιθεῖτε...; Ἰλ. Ω. 264· νέκυας ἐπὶ νηυσὶ τιθέντες Ὀδ. Ω. 419· καὶ ἡ γενικὴ [[σύνταξις]] [[εἶναι]]: ἐπ. τινί τι, ὡς τὸ Λατ. imponere· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] γεν., αὐτὸς τόν γ’ Ἀχιλεὺς λεχέων ἐπέθηκεν ἀείρας Ἰλ. Ω. 589, πρβλ. Ἡρόδ. 7. 183· ἐπ. τι ἐπί τινος ὁ αὐτ. 2. 121, 4· ἐπί τι Ξεν. Κύρ. 7. 3, 14: ― μετ’ αἰτ. μόνον, ἐπιθέτω, ἐπ. φάρμακα Ἰλ. Δ. 190· δέελον δ’ ἐπὶ σῆμά τι τ’ ἔθηκεν Κ. 466· στήλην Ἡρόδ. 7. 183· φάκελον ξύλων Εὐρ. Κύκλ. 242· ἐπ. μνημεῖά τινι ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 702. 2) προσηλώνω ἢ [[στρέφω]] τι [[πρός]] τι, [[ἐπεὶ]] Διὸς ἐτράπετο [[φρήν]]· Ἑκτορέοις ἄρα [[μᾶλλον]] ἐπὶ φρένα θῆχ’ ἱεροῖσιν. «[[ἐπειδὴ]] ἡ τοῦ Διὸς μεταβλήθη [[διάνοια]]· ἐπὶ ταῖς θυσίαις ἄρα τοῦ Ἕκτορος [[μᾶλλον]] ἔθηκε τὴν διάνοιαν» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Κ. 46· [[ἀλλά]], τῇ δ’ ἄρ’ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε, μετ’ ἀπαρ., ἔβαλεν εἰς τὸν νοῦν αὐτῆς νά..., Ὀδ. Φ. 1 ΙΙ. ἐπιθέτω [[πῶμα]] ἢ [[κάλυμμα]], ὡς εἴ τε φαρέτρῃ πῶμ’ ἐπιθείη Ὀδ. Ι. 314· κεφαλῇ ἐπέθηκε καλύπτρην Ε. 232· λίθον δ’ ἐπέθηκε θύρῃσιν, δηλ. ἔθηκε λίθον ὡς θύραν ἢ πρὸ τοῦ στομίου τοῦ σπηλαίου, Ν. 370· [[ὡσαύτως]], θέτω θύραν εἴς τι, κολλητὰς ἐπέθηκα θύρας (πρβλ. [[ἐπιρρήσσω]]) Ψ. 194· θύρας ἐπέθηκε φαεινὰς Φ. 45. πρβλ. Ι. 240· ἴδε κατωτ. Β. ΙΙ, καὶ πρβλ. [[ἀνακλίνω]] ΙΙ. ΙΙΙ. προσθέτω, ὅσσα τε νῦν ὔμμ’ ἔστι καὶ εἴ [[πόθεν]] ἄλλ’ ἐπιθεῖτε Ὀδ. Χ. 62, πρβλ. Ἰλ. Η. 364, κτλ.· [[κράτος]], κῦδός τινι Ἰλ. Α. 509. Ψ. 400. 406· [[ἀλλά]] τοι [[ἡμιτάλαντον]] χρυσοῦ ἐπιθήσω Ψ. 796. 2) ἐπὶ χρόνου, [[κάμνω]] τι νὰ ἔλθῃ μετά τι, [[ἐπιφέρω]], [[ἐπάγω]]. ἀλλ’ ὅτε δὴ ἕβδομον [[ἦμαρ]] ἐπὶ [[Ζεὺς]] θῆκε [[Κρονίων]] Ὀδ. Μ. 399, Ο. 477· [[μάλα]] πολλὰ ἔτεα Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 694. IV. μύθῳ ἢ μύθοις [[τέλος]] ἐπιθεῖναι, [[θεῖναι]] [[πέρας]] αὐτοῖς, Λατ. finem imponere, Ἰλ. Τ. 207, Υ. 369, κτλ. 2) ἐπιθέτω τι πρὸς συμπλήρωσιν ἐργασίας τινός, πᾶν δ’ εὖ λειήνας χρυσέην ἐπέθηκε κορώνην Ἰλ. Δ. 111· περόνην τ’ ἐπέθηκα φαεινὴν Ὀδ. Τ. 256· οὕτω μεταγεν., δύο [[ταῦτα]] ὡσπερεὶ κεφάλαια ἐφ’ ἅπασι τοῖς ἑαυτῷ νεανιευομένοις ἐπέθηκεν (ἴδε τὴν λ. κεφάλαιον) Δημ. 520, 27· κολοφῶνα ἐπ. τῇ σοφίᾳ (ἴδε τὴν λ. κολοφὼν) Πλάτ. Εὐθύδ. 301Ε, πρβλ. 272Β· πίστιν ἐπ. Δημ. 165. 2, πρβλ. 1196. 17, 28. V. [[ἐπιβάλλω]], ἐπὶ ποινῆς, σοὶ δέ, γέρον, θωὴν ἐπιθήσομεν Ὀδ. Β. 192· δίκην, ζημίαν, [[ἄποινα]] ἐπ. τινὶ Ἡρόδ. 1. 120, 144., 9. 120, κτλ.· θάνατον αὐτοῖς ἐπιτιθέντες δίκην τῆς ἁμαρτίας; Πλάτ. Νόμ. 838C· ἔργων ἀντ’ ἀδίκων χαλεπὴν ἐπ. ἀμοιβὴν Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 332· τιμωρίαν ὑπέρ τινος Δημ. 1392. 10, πρβλ. κατωτ. Β. IV: ― [[οὕτως]] ἐπὶ τιμωρίας ἐπιβαλλομένης ὑπὸ τοῦ θεοῦ, θήσειν γὰρ ἔμελλεν (ὁ [[Ζεὺς]]) ἐπ’ ἄλγεά τε στοναχάς τε Β. 39· οἷσιν ἐπὶ [[Ζεὺς]] θῆκε κακὸν [[μόρον]] Ζ. 357· ἄτην οἱ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε... Ἐρινὺς Ὀδ. Ο. 234· ἀνάγκην ἐπ., μετ’ ἀπαρ., Ξεν. Λακ. 10, 7· ἐπιθεὶς δὲ καὶ εἴ τις [[ταῦτα]] φύγοι, μηδενὸς ἔτι τῶν καλῶν τυγχάνειν, ἐπιβαλὼν ὡς τιμωρίαν, [[αὐτόθι]] 3. 3· ἴδε κατωτ. Β. IV. VI ὡς τὸ [[ἐπιστέλλω]], [[πέμπω]], γράφει ἐς [[βιβλίον]] πάντα, …γράψας δὲ ἐς Αἴγυπτον ἐπέθηκε Ἡρόδ. 3. 42· [[ταῦτα]] δὲ Ἀλκαῖος ἐν μέλεϊ ποιήσας ἐπιτιθεῖ ἐς Μυτιλήνην ὁ αὐτ. 5. 95· ἐπ. ἐπιστολὴν Δημ. 915. 17· ἴδε κατωτ. Β. V. καὶ πρβλ. [[ἀντεπιτίθημι]]. VII. ἐπὶ καταλήξεως ὀνόματος, ἐπὶ γὰρ ὑός τε καὶ ὄνου τὰς ἐπωνυμίας μετατιθείς, αὐτὰ τὰ τελευταῖα ἐπέθηκε (ὡς π.χ. Ὑᾶται, Ὀνεᾶται) Ἡρόδ. 5. 68· δίδω, τὸ τοῦ ὅλου ἐπιτιθέντες [[ὄνομα]] Πλάτ. Συμπ. 205Β, κτλ.· ἀλλὰ συχνότερον ἐν τῷ Μέσῳ τύπῳ, μεταχειρίζομαι ὡς ἐπίθετον, Γραμμ. Β. Μέσ., ἀπὸ τοῦ Πλουτ. καὶ [[ἐφεξῆς]] [[μετὰ]] παθ. ἀορ.: ― βάλλω [[ἐπάνω]] μου, φορῶ, αὐτὰρ ἐπὶ στεφάνην κεφαλῆφιν... θήκατο, ἔθηκε περικεφαλαίαν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς [[αὐτοῦ]], Ἰλ. Κ. 30· κρατὶ δ’ ἐπὶ... κυνέην θέτο Ε. 743, Κ. 41, πρβλ. Εὐρ. Βάκχ. 702, κτλ.· σῖτον ἐπὶ τὴν αὑτοῦ τράπεζαν Ξεν. Κύρ. 8. 2, 3: ― χεῖρας ἐπ’ ἀνδροφόνους θέμενος στήθεσσιν ἑταίρου, «θεὶς τὰς χεῖρας τὰς ἀνδροκτόνους ἐπὶ τοῖς στήθεσι τοῦ φίλου» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Σ. 317· οὐκ ἐπιθήσομαι δ’ ἐμῷ κάρᾳ [[κτύπημα]] χειρὸς ὀλοόν; Εὐρ. Ἀνδρ. 1210. ΙΙ. θέτω τι ἐπί τινος ἢ εἴς τι, πύλας τοῖς ὠσὶν ἐπίθεσθε Πλάτ. Συμπ. 218Β· θύρας Ὀρφ. Ἀποσπ. 1. 2, κτλ., ἴδε ἀνωτ. Α. ΙΙ. ΙΙΙ. ἐπιδίδομαι, [[μετὰ]] δοτ., ναυτιλίῃσι μακρῇσι ἐπιθέσθαι Ἡρόδ. 1. 1· τῇ πείρᾳ, τῷ ἔργῳ Θουκ. 7. 42, Ξεν. Ἀπομν. 2. 8, 3, κτλ.· μετ’ ἀπαρ., ἐπιχειρῶ, φιλοσοφεῖν ἐπέθετο Ἄλεξ. ἐν «Γαλατείᾳ» 1. 3· γράφειν Ἰσοκρ. 82Α, πρβλ. Πλάτ. Σοφ. 242Β. 2) ἐπιχειρῶ [[ἐναντίον]] τινός, [[προσβάλλω]] τι, ἐπιτίθεμαι, τῇ Εὐβοίῃ Ἡρόδ. 5. 31· Ἐφεσίοισι ὁ αὐτ. 1. 26, πρβλ. 102., 8. 27· τῷ δήμῳ Θουκ. 6. 61· τῇ δημοκρατίᾳ Ξεν. Ἀθην. Πολ. 3. 12· οὐδεὶς [[πώποτε]] πρότερον ἐπέθετο τῇ τοῦ δήμου καταλύσει [[πρίν]]..., ἐπεχείρησε τὴν κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας [[πρίν]]..., Αἰσχίν. κατὰ Κτησ. 65. 5· τῇ τυραννίδι Λυκοῦργ. 165. 27· ὠφελοῦμαι ἐκ τῆς περιστάσεως νὰ ἐπιτεθῶ, ἐπιθέσθαι ταῖς [[ἀλλήλων]] ἁμαρτίαις Ἰσοκρ. 15Β· οὐκ ἐπέθεντο τοῖς ἀτυχήμασιν, ἀλλ’ ἀνθρωπίνως ἐπεκούφισαν Δημ. 643. 10· ἀπολ., ἐπιτίθεμαι, [[κάμνω]] ἐπίθεσιν, Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 3, 5. 3) ἀπολ., δικαιοσύνην ἐπιθέμενος ἤσκεε, ἤσκει δικαιοσύνην μετ’ ἐγκαρτερήσεως, ἐπιμονῆς, Ἡρόδ. 1. 96, πρβλ. 6. 60. IV. [[ἐπιφέρω]] εἰς ἐμαυτόν, τόδ’ ἐπέθου [[θύος]], δημοθρόους τ’ ἀράς; Αἰσχύλ. Ἀγ. 1409· [[ἐπιβάλλω]], θάνατον ζημίαν ἐπέθεντο Θουκ. 2. 24· καὶ φόβον ἐπιτίθεσθαι τῷ μὴ ποιοῦντι τὰ παραγγελλόμενα Ξεν. Κύρ. 4. 5. 41. V. διατάττω τινά, φὰς Ἀστυάγεα [[εἶναι]] τὸν [[ταῦτα]] ἐπιθέμενόν μοι Ἡρόδ. 1. 111· [[ὡσαύτως]] μετ’ ἀπαρ., 3. 63. VI. δίδω [[ὄνομα]], οὐ μὲν γάρ τις [[πάμπαν]] ἀνώνυμός ἐστ’ ἀνθρώπων... ἀλλ’ ἐπὶ πᾶσι τίθενται, ἐπεί κε τέκωσι, τοκῆες Ὀδ. Θ. 554. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 471, [[ἔνθα]] ἐπεθέμην, οὐχὶ ἐπετέθην, καὶ τὸν αὐτὸν ἐν Ἀθηνᾶς τ. Γ΄, σ. 370.

}}