κατασκήπτω: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''κατασκήπτω''': μέλλ. -ψω, μεθ’ ὁρμῆς καταφέρομαι, ἐφορμῶ, [[ἐπιπίπτω]], ὡς τὸ [[ἀποσκήπτω]], ἐπὶ κεραυνοῦ, θυελλῶν, τυφώνων, ἀστραπῶν, βροντῶν, κλπ., εἰς τόπον Ἡρόδ. 8. 65· σκηπτοὶ κ. Ἀριστ. π. Κόσμ. 4. 20· ἀστραπαὶ καὶ βρονταὶ [[μετὰ]] μεγάλων πνευμάτων κ. Διόδ. 16. 80, κτλ.· [[νότος]] βιαιότατος κ. Φίλων 629D· ἐπὶ τῆς ἴριδος, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 22, 5· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τῆς θείας ὀργῆς, τοῖσι Λακεδαιμονίοισι [[μῆνις]] κατέσκηψε Ταλθυβίου Ἡρόδ. 7. 134· ἐς ἀγγέλους [[αὐτόθι]] 137· ὀργαὶ κ. ἐς τὸ σὸν [[δέμας]] Εὐρ. Ἱππ. 1418· ἐπὶ τύχης, τίς κατέσκηψε [[τύχη]]; Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 326· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ πολέμου, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 471· ἐπὶ τῆς Νεμέσεως, Διον. Ἁλ. 3. 23·― ἰδίως ἐπὶ αἰφνιδίου νόσου, [[οἷον]] τοῦ λοιμοῦ, οἱονεὶ [[οὐρανόθεν]] καταφερομένης εἰς τοὺς ἀνθρώπους, κατέσκηπτεν ἐς χεῖρας καὶ πόδας, κατέπιπτε καὶ κατεκτύπει, [[ὅπερ]] ὁ αὐτὸς λέγει ἀντίληψιν τῶν ἀκρωτηρίων καὶ ἀντιλαμβάνειν τῶν ἀκρωτηρίων· ὁ Σχολ. ἑρμηνεύει [[ἐπίσκηψις]], Θουκ. 2, 49, πρβλ. Ἱππ. Ἐπιδ. 3. 1086, κτλ.· [[ῥεῦμα]] κατ. τινὶ ἐς τὰ [[νεῦρα]] Παυσ. 6. 3, 10· χολὴ ὀδόντι Ἀλεξ. Ἀφρ. Προβλ. 1. 40, κτλ.· καὶ [[θηρίον]] κ. εἰς τοὺς δρυμοὺς (καὶ τοῦτο ὡς κακὸν [[θεόθεν]] πρὸς τιμωρίαν τῶν ἀνθρώπων) Διοδ. 3, 69. 2) ἐν Εὐρ. Μηδ. 93 ἔχομεν κατασκῆψαί τινα, [[πίπτω]] ἐπὶ τινος, ἂν μὴ ἀναγνωστεόν, τινί, ἴδε Elmsl.· ἀλλ’ ὁ Σχολ. ὀρθῶς ἑρμηνεύει, «ἀντὶ τοῦ βλάψαι τινά, ἀπὸ τοῦ κεραυνοῦ τοῦ σκηπτοῦ, [[οἷον]] κεραυνῶσαι»· ὁ δὲ Ἡσύχ. ἀναφέρει Παθ., κατασκηφθέντα χωρία, προσβληθέντα ὑπὸ κεραυνοῦ, πρβλ. λ. ἐνηλύσια. ΙΙ. κ. λιταῖς θεάς, ἐνοχλῶ, [[ἐπιπίπτω]], [[πρόσκειμαι]] λιτανεύων, ἐκλιπαρῶν καὶ δεόμενος, μὲ προσευχάς, [[μετὰ]] τοῦ ἱκνοῦμαι καὶ κ. Σοφ. Ο. Κ. 1011· ὡς τὸ [[ἐπισκήπτω]]. ΙΙΙ. ἀπολ., ἐκρήγνυμαι, ἀναφαίνομαι, ἐπὶ φήμης, Ἀππ. Ἐμφύλ. 3. 23· κ. εἰς [[τέλος]], [[φθάνω]] εἴς τι [[τέλος]], [[καταλήγω]], Διον. Ἁλ. 3. 54.

}}