Anonymous

καταμύω: Difference between revisions

From LSJ
Bailly1_3
(6_13a)
(Bailly1_3)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''καταμύω''': μέλλ. -ύσω, ἐν ἀπαρ. ἀορ. καμμῦσαι Βατραχομυομ. 192· αἰολ. καὶ ποιτ. τύπ.· ἐν κοινοτέρᾳ γλώσσῃ, [[ὡσαύτως]] ἐκάμμυσσα Ἄλεξ. (Ἄδηλ. 71) παρὰ Φρυν. (339, [[ἔνθα]], ὁ [[τύπος]] ἀποδοκιμάζεται), [[ὡσαύτως]] καὶ οἱ Ἐκκλ., Ἑβδ. Κ.Δ. Κλείω τοὺς ὀφθαλμοὺς, τὰ βλέφαρα, [[ὅταν]] μὲν ἐγρηγόρῃ, καταμύει τὰ βλέφαρα, [[ὅταν]] δὲ καθεύδῃ, ἀναπέπταται τὰ βλέφαρα Ξεν. Κυν. 5, 11· τοὺς ὀφθαλμοὺς Εὐαγγ. κ. Ματθ. ιγ΄, 5, Πράξ. Ἀποστ. κη΄, 27· τὸ τῆς ψυχῆς [[ὄμμα]] Φίλων 1, 645· [[ὡσαύτως]], κ. τῷ νοερῷ ὄμματι Μ. Ἀντων. 4, 29· ἀλλὰ συνηθέστερον [[ἄνευ]] ἀντικειμ., [[κλείω]] τοὺς ὀφθαλμούς, καταμύειν δοκῶν ἀνέβλεψεν ἀθρόον Φιλόστρ. σ. 147· θᾶττον ἢ καταμύσαι ὁ αὐτ. 675· Στράβ. 264· κ. ὑπ’ ἐκπλήξεως Φιλόστρ. 242· (διὸ καὶ ὁ Ἡσύχ. καταμεμυκέναι, ὑποπτῆξαι)· [[ἐντεῦθεν]], ἀποκοιμῶμαι ἢ μισοκοιμῶμαι, Βατραχομ. ἔνθ’ ἀνωτ.· οὐκ εἴασαν ἡμᾶς θορυβοῦντες οὐδ’ ὀλίγον καμμῦσαι Ἀριστοφ. Σφῆκ. 92, Ἱππ. 1230, κτλ.· εὐφημ. ἀντὶ τοῦ καταθνήσκειν, ἢν ὁ [[γέρων]] μόνον καταμύσῃ Λουκ. Ἑταιρ. Διάλογ. 7, 2, Διογ. Λ. 4, 49. ῠ φύσει ἐν ἅπασι τοῖς χρόνοις· ῡ [[χάριν]] τοῦ μέτρου ἐν τῷ ἐνεστ., Ἡδύλ. παρ’ Ἀθην. 345Α, καὶ ἐν τῷ ἀορ., Βατραχομ. ἔνθ’ ἀνωτ., πρβλ. Meineke εἰς Κωμ. Ἀποσπ. 3, 525 καὶ ἴδε μύω.
|lstext='''καταμύω''': μέλλ. -ύσω, ἐν ἀπαρ. ἀορ. καμμῦσαι Βατραχομυομ. 192· αἰολ. καὶ ποιτ. τύπ.· ἐν κοινοτέρᾳ γλώσσῃ, [[ὡσαύτως]] ἐκάμμυσσα Ἄλεξ. (Ἄδηλ. 71) παρὰ Φρυν. (339, [[ἔνθα]], ὁ [[τύπος]] ἀποδοκιμάζεται), [[ὡσαύτως]] καὶ οἱ Ἐκκλ., Ἑβδ. Κ.Δ. Κλείω τοὺς ὀφθαλμοὺς, τὰ βλέφαρα, [[ὅταν]] μὲν ἐγρηγόρῃ, καταμύει τὰ βλέφαρα, [[ὅταν]] δὲ καθεύδῃ, ἀναπέπταται τὰ βλέφαρα Ξεν. Κυν. 5, 11· τοὺς ὀφθαλμοὺς Εὐαγγ. κ. Ματθ. ιγ΄, 5, Πράξ. Ἀποστ. κη΄, 27· τὸ τῆς ψυχῆς [[ὄμμα]] Φίλων 1, 645· [[ὡσαύτως]], κ. τῷ νοερῷ ὄμματι Μ. Ἀντων. 4, 29· ἀλλὰ συνηθέστερον [[ἄνευ]] ἀντικειμ., [[κλείω]] τοὺς ὀφθαλμούς, καταμύειν δοκῶν ἀνέβλεψεν ἀθρόον Φιλόστρ. σ. 147· θᾶττον ἢ καταμύσαι ὁ αὐτ. 675· Στράβ. 264· κ. ὑπ’ ἐκπλήξεως Φιλόστρ. 242· (διὸ καὶ ὁ Ἡσύχ. καταμεμυκέναι, ὑποπτῆξαι)· [[ἐντεῦθεν]], ἀποκοιμῶμαι ἢ μισοκοιμῶμαι, Βατραχομ. ἔνθ’ ἀνωτ.· οὐκ εἴασαν ἡμᾶς θορυβοῦντες οὐδ’ ὀλίγον καμμῦσαι Ἀριστοφ. Σφῆκ. 92, Ἱππ. 1230, κτλ.· εὐφημ. ἀντὶ τοῦ καταθνήσκειν, ἢν ὁ [[γέρων]] μόνον καταμύσῃ Λουκ. Ἑταιρ. Διάλογ. 7, 2, Διογ. Λ. 4, 49. ῠ φύσει ἐν ἅπασι τοῖς χρόνοις· ῡ [[χάριν]] τοῦ μέτρου ἐν τῷ ἐνεστ., Ἡδύλ. παρ’ Ἀθην. 345Α, καὶ ἐν τῷ ἀορ., Βατραχομ. ἔνθ’ ἀνωτ., πρβλ. Meineke εἰς Κωμ. Ἀποσπ. 3, 525 καὶ ἴδε μύω.
}}
{{bailly
|btext=<b>1</b> cligner des yeux;<br /><b>2</b> fermer les yeux, avoir les yeux fermés.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[μύω]].
}}
}}