3,274,216
edits
μηκύνω: Difference between revisions
From LSJ
Bailly1_3
(6_3) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μηκύνω''': [ῠ]: μέλλ. -ῠνῶ, παρ’ Ἡρόδ. -ῠνέω· Δωρ. μᾱκ-· ([[μῆκος]])· - [[μηκύνω]], [[κάμνω]] τί [[μακρόν]], [[ἐκτείνω]], Ἱππ. Ἀφ. 1243· τὸ [[μέτωπον]] τῆς τάξεως Ξεν. Ἱππαρχ. 4. 9· τὰς ὀδοὺς ὁ αὐτ. ἐν Ἀπομν. 3. 13, 5· μηκυνθέν τε καὶ σχὸν [[πλάτος]] Πλάτ. Πολιτ. 282Ε· - ἐπὶ χρόνου μ. χρόνον, βίον Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 87. 143· μηκυνθὲν [[νόσημα]] Ἱπποκρ. π. Ἀέρ. 283· μηκύνεται ὁ [[πόλεμος]] Θουκ. 1. 102. 2) ἀργοπορῶ, [[ἀναβάλλω]], [[τέλος]] Πινδ. Π. 4. 508. 3) μ. λόγον, λόγους, [[ἐκτείνω]] τὸν λόγον, ὁμιλῶ ἐν ἐκτάσει, Ἡρόδ. 2. 35, Σοφ. Ο. Κ. 1120, Ἠλ. 1484· τὴν ἀπολογίαν Ἰσοκρ. 229Ε· λόγους μακροτέρους Θουκ. 4. 17· [[ὡσαύτως]] [[ἄνευ]] τοῦ λόγον, ἐμήκυνα δὲ περὶ Σαμίων [[μᾶλλον]] Ἡρόδ. 3. 60, Ἀριστοφ. Λυσ. 1132, Πλάτ. Πολ. 437Α. - ὁ Θουκ. προσθέτει καὶ αἰτ. ἀντικειμ., μ. τὰ περὶ τῆςπόλεως, τὴν ὠφελίαν, ὁμιλεῖν ἐν ἐκτάσει [[περί]] τινος, 2. 42, κἑξ. 4) [[μηκύνω]] βοήν, ὑψώνω βοὴν μεγάλην, Σοφ. Ο. Κ. 489· πρβλ. μακρὸς Ι. 4. 5) [[μεγαλύνω]], [[αὐξάνω]], τὸ κακὸν (δηλ. ἡ [[δίψα]]) ἐμηκύνετο Θ. Σιμοκ. 7. 5, 6. 6) Μέσ., ἐμακύνοντο κολοσσόν, ὕψωσαν κολοσσιαῖον [[ἄγαλμα]], Ἀνθ. Π. 6. 171. | |lstext='''μηκύνω''': [ῠ]: μέλλ. -ῠνῶ, παρ’ Ἡρόδ. -ῠνέω· Δωρ. μᾱκ-· ([[μῆκος]])· - [[μηκύνω]], [[κάμνω]] τί [[μακρόν]], [[ἐκτείνω]], Ἱππ. Ἀφ. 1243· τὸ [[μέτωπον]] τῆς τάξεως Ξεν. Ἱππαρχ. 4. 9· τὰς ὀδοὺς ὁ αὐτ. ἐν Ἀπομν. 3. 13, 5· μηκυνθέν τε καὶ σχὸν [[πλάτος]] Πλάτ. Πολιτ. 282Ε· - ἐπὶ χρόνου μ. χρόνον, βίον Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 87. 143· μηκυνθὲν [[νόσημα]] Ἱπποκρ. π. Ἀέρ. 283· μηκύνεται ὁ [[πόλεμος]] Θουκ. 1. 102. 2) ἀργοπορῶ, [[ἀναβάλλω]], [[τέλος]] Πινδ. Π. 4. 508. 3) μ. λόγον, λόγους, [[ἐκτείνω]] τὸν λόγον, ὁμιλῶ ἐν ἐκτάσει, Ἡρόδ. 2. 35, Σοφ. Ο. Κ. 1120, Ἠλ. 1484· τὴν ἀπολογίαν Ἰσοκρ. 229Ε· λόγους μακροτέρους Θουκ. 4. 17· [[ὡσαύτως]] [[ἄνευ]] τοῦ λόγον, ἐμήκυνα δὲ περὶ Σαμίων [[μᾶλλον]] Ἡρόδ. 3. 60, Ἀριστοφ. Λυσ. 1132, Πλάτ. Πολ. 437Α. - ὁ Θουκ. προσθέτει καὶ αἰτ. ἀντικειμ., μ. τὰ περὶ τῆςπόλεως, τὴν ὠφελίαν, ὁμιλεῖν ἐν ἐκτάσει [[περί]] τινος, 2. 42, κἑξ. 4) [[μηκύνω]] βοήν, ὑψώνω βοὴν μεγάλην, Σοφ. Ο. Κ. 489· πρβλ. μακρὸς Ι. 4. 5) [[μεγαλύνω]], [[αὐξάνω]], τὸ κακὸν (δηλ. ἡ [[δίψα]]) ἐμηκύνετο Θ. Σιμοκ. 7. 5, 6. 6) Μέσ., ἐμακύνοντο κολοσσόν, ὕψωσαν κολοσσιαῖον [[ἄγαλμα]], Ἀνθ. Π. 6. 171. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> μηκυνῶ;<br /><b>1</b> allonger, prolonger ; <i>en mauv. part</i> μ. λόγους THC, <i>d’où abs.</i> μηκύνειν, être long dans son discours, être prolixe;<br /><b>2</b> lancer au loin ; jeter fortement : βοήν SOPH un cri.<br />'''Étymologie:''' [[μῆκος]]. | |||
}} | }} | ||
