φυτόν: Difference between revisions

|Definition=τό, ([[φύω]])<br><span class="bld">A</span> [[plant]] (opp. [[ζῷον]], Diog.Apoll.2, Pl.Phd.70d, R. 532b, Lg.889c), esp. [[garden]] [[plant]] or [[tree]], φυτῶν ὄρχατοι = [[orchard]]s Il.14.123; τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ὣς γουνῷ ἀλωῆς = then when I had reared him as a tree in a rich orchard plot 18.57, cf. Hes.Op.571, Pi.P. 9.58 (pl.), A.Eu.940 (lyr., pl.), E.Heracl.281(pl.), etc.; φυτὰ [[ἀκρόδρυον|ἀκροδρύων]] D.53.15; ἀμπέλων Thphr.CP1.12.9; φυτὰ ἔγγεια Pl.R.546a; τὰ ἐκ γῆς φυτά = the [[plant]]s that the [[earth]] [[produce]]s Id.Ti.60a: [[proverb|prov.]], αὐτίκα καὶ φυτὰ δῆλα ἃ μέλλει κάρπιμ' ἔσεσθαι = [[fruitful]] [[plant]]s [[show]] it [[straightaway]], Lat. [[protinus]] apparet quae plantae [[frugifer|frugiferae]] [[futurus|futurae]], Lib.Ep.32.3.<br><span class="bld">2</span> [[sucker]], [[slip]], Arist.Mir.834a16.<br><span class="bld">3</span> = [[κυνόγλωσσον]] ([[hound's tongue]], [[Cynoglossum columnae]]), Ps.-Dsc.4.127.<br><span class="bld">II</span> generally, [[creature]], A.Supp. 281, etc.; [[γυνή|γυναῖκες]] . . ἀθλιώτατον φυτόν (collective) = [[women]]... are the [[most]] [[miserable]] of [[creature]]s, E.Med.231; εἶτ' οὐ [[περίεργος|περίεργόν]] ἐστιν ἄνθρωπος φυτόν = sure is not man a most superfluous creature; Alex.141.1; κακὸν φυτὸν πέφυκεν ἐν βίῳ [[γυνή]] = a [[bad]] [[wife]] [[grow]]s like a [[bad]] [[plant]] in [[life]] Men.Mon.304; also in Pl., ἐμὲ καὶ σὲ καὶ τἆλλα φυτά = [[me]], [[you]], and the other [[being]]s, Sph.233e; σωμάτων καὶ τῶν ἄλλων φυτῶν Id.R.401a.<br><span class="bld">2</span> [[offspring]], Χαρίτων φυτόν Theoc.28.7; φυτὸν [[οὐράνιος|οὐράνιον]] = [[plant]] [[root]]ed in the [[sky]], i.e. [[man]], Pl.Ti.90a, cf. AP10.45 (Pall.(?)).<br><span class="bld">3</span> exceptionally, of [[iron]], κακὸν φυτόν Call. in PSI9.1092.49.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1320.png Seite 1320]] τό, das Gewachsene, das Gewächs, bes. Gartengewächs, ein im Garten gezogener Baum; πολλοὶ δὲ φυτῶν ὄρχατοι Il. 14, 123; τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ἃς γουνῷ ἀλωῆς 18, 57. 438; [[οὔτε]] φυτεύουσιν χερσὶν [[φυτόν]], [[οὔτε]] ἀρόωσιν Od. 9, 108; vgl. 24, 227. 242; so Hes. u. Folgde; παγκάρπων φυτῶν νήποινον Pind. P. 9, 60; Aesch. Eum. 901. – Auch ein Gewächs am Leibe, ein Geschwür, Archil. 80 bei Schol. Theocr. 2, 48. – Übh. Geschöpf, Plat. oft, z. B. καὶ ζῷα καὶ φυτὰ ξύμπαντα, Legg. X, 889 c; auch von Menschen, Sprößling, Kind, Aesch. Suppl. 278 Eur. Heracl. 282 u. einzeln bei Sp.; Χαρίτων [[φυτόν]] Theocr. 28, 7; φυτὸν οὐράνιον heißt der Mensch Pallad. 122 (X, 45). – Eigtl. neutr. vom Folgdn.

|elrutext='''φῠτόν:''' τό<br /><b class="num">1</b> [[растение]] (φυτῶν ὄρχατοι Hom.; ζῷα καὶ φυτά Plat.);<br /><b class="num">2</b> [[побег]], [[отводок]] (τῆς μύρτου Arst.);<br /><b class="num">3</b> [[творение]], [[создание]], [[тварь]], [[существо]] (Aesch., Eur., Men.; ἐγὼ καὶ σὺ καὶ [[τἄλλα]] φυτὰ πάντα Plat.);<br /><b class="num">4</b> [[отрасль]], [[отпрыск]], [[дитя]] (οὐράνιον φυτόν Plat.; Χαρίτων φυτόν Theocr.).

|lstext='''φῠτόν''': τό, (φύω) τὸ φυόμενον ἢ [[ὅπερ]] ἔφυ, [[φυτόν]], [[δένδρον]], [[μάλιστα]] δὲ φυτὸν ἢ [[δένδρον]] κήπου, φυτῶν ὄρχατοι Ἰλ. Ξ. 123· τὸ μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ὡς γουνῷ ἀλωῆς Σ. 57, 438 (πρβλ. [[φυτεύω]] Ι. 1)· [[οὕτως]] ἐν Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 569, Πίνδ., Αἰσχύλ., Εὐρ., κλπ· φυτὰ ἀκροδρύων Δημ. 1251. 52· [[ἀμπέλων]] Θεοφρ. περὶ Φυτ. Ἱστ. 1. 12, 9· φ. ἔγγεια Πλάτ. Πολ. 546Α· τὰ ἐκ γῆς φ. ὁ αὐτ. ἐν Τιμ. 59Ε. 2) [[παραφυάς]], «κωλορρίζι» ἢ «κλωνάρι», Ἀριστ. π. Θαυμασ. 51. 3) ἕτερον [[ὄνομα]] τοῦ φυτοῦ κυνογλώσσου, Διοσκ. (ἐν τοῖς Νόθ.) 4. 129. ΙΙ. εἰς καὶ τὸ φυτὸν [[εἶναι]] [[κυρίως]] τὸ ἀντίθετον τοῦ ζῴου (Πλάτ. Φαίδων 70D, Πολ. 532Β. Νόμ. 889C), [[ὅμως]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει [[καθόλου]] καὶ ἐπὶ ἐμψύχων, τὸ πλεῖστον παρὰ τοῖς Ἀττικ. ποιηταῖς. [[οἷον]] Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 281· γυναῖκες… ἀθλιώτατον φ. (περιληπτικῶς), ἀθλιώτατα πλάσματα, Εὐρ. Μήδ. 231· εἶτ’ οὐ περίεργόν ἐστιν [[ἄνθρωπος]] [[φυτόν]]; Ἄλεξις ἐν «Μανδραγοριζομένη» 1· κακὸν φ. πέφυκεν... γυνὴ Μένανδρ. ἐν Μονοστ. 304· [[ὡσαύτως]] παρὰ Πλάτ. ἐν Σοφ. 233Ε, Πολ. 401Α, πρβλ. Stallb. εἰς Πλάτ. Θεάγ. 121Β· ― [[εἶτα]], 2) ὡς τὸ [[ἔρνος]], ἐπὶ ἀνθρώπων, [[ἀπόγονος]], [[μαθητής]], [[τέκνον]], Εὐρ. Ἡρακλ. 281· Χαρίτων φυτὸν Θεόκρ. 28. 7· φυτὸν οὐράνιον, δηλ. [[ἄνθρωπος]], Πλάτ. Τίμ. 90Α, πρβλ. Ἀνθ. Π. 10. 45, Πλούτ. 2. 400Β.

|sltr=<b>φῠτόν</b> growing [[thing]], [[plant]] [[ἵνα]] οἱ χθονὸς αἶσαν [[αὐτίκα]] ἔννομον δωρήσεται, [[οὔτε]] παγκάρπων φυτῶν νάποινον οὔτ' ἀγνῶτα θηρῶν” (P. 9.58) εὔοδμον ἐπάγοισιν [[ἔαρ]] φυτὰ νεκτάρεα fr. 75. 15. met., ? [[living]] [[piece]] of [[wood]], ἀμφ' ἀνδριάντι [[σχεδόν]], Κρῆτες ὃν τοξοφόροι τέγει Παρνασσίῳ καθέσσαντο μονόδροπον [[φυτόν]] (at [[φυτόν]] pro participio intellegendum monuit Schr., cll. (P. 4.5), (P. 6.10), [[ὄντα]] Σ paraphr.) (P. 5.42)