duitor

From LSJ

Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur

Menander, Monostichoi, 560

Latin > English (Lewis & Short)

duĭtor: v. do
I init.

Latin > French (Gaffiot 2016)

dŭĭtŏr, v. do.

Latin > German (Georges)

duitor (Imperat. Pass. v. do), altlat. = dator, XII Tabb. b. Plin. 21, 7 ed. Sill. u. Detl. (Jan duitur = datur); s. 1. dō.