iaculum
From LSJ
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
Latin > English (Lewis & Short)
jăcŭlum: i, n. jaculus.
I Lit., a dart, javelin: solem prae jaculorum multitudine et sagittarum non videbitis, Cic. Tusc. 1, 42, 101: murum jaculo traicere, id. Fin. 4, 9, 22: has (litteras) ille in jaculo illigatas affert, Caes. B. G. 5, 44: acutum, Ov. M. 10, 130: torquere, Juv. 5, 155; 8, 124.—
B Trop.: fulminis, Mart. Cap. 2, § 151: radiorum solis, id. 1, § 13.—
II A net, v. iaculus.
Latin > German (Georges)
iaculum, ī, n., s. iaculus.
