praecautus
From LSJ
Χρηστὸς πονηροῖς οὐ τιτρώσκεται λόγοις → Non vulneratur vir bonus verbo improbo → Ein böses Wort verwundet keinen guten Mann
Latin > English (Lewis & Short)
prae-cautus: a, um, Part., from praecaveo.
Latin > French (Gaffiot 2016)
præcautus, a, um, part. de praecaveo.
Latin > German (Georges)
praecautus, a, um (praecaveo), sehr vorsichtig, pr. vero ille est rex, qui etc., Augustin. serm. 5, 1 Mai.
Latin > Chinese
praecautus, a, um. part. p. :: 防備者。Praecauto opus est 須小心。宜愼。
