vulneratio
Οὐδ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο, πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι → Nor will anything else divide us from our love before the fate of death enshrouds us
Latin > English (Lewis & Short)
vulnĕrātĭo: (voln-), ōnis, f. vulnero,
I a wounding, wound.
I Lit., Cic. Caecin. 16, 47; Hirt. B. G. 8, 47; Cael. Aur. Tard. 2, 1, 27.—
II Trop., an injuring, injury: famae, salutis, Cic. Pis. 20, 47.
Latin > French (Gaffiot 2016)
vulnĕrātĭō¹⁴ (voln-), ōnis, f. (vulnero), blessure, lésion : Cic. Cæc. 47 || [fig.] atteinte à : Cic. Pis. 47.
Latin > German (Georges)
vulnerātio (volnerātio), ōnis, f. (vulnero), die Verwundung, Verletzung, Cic. Caecin. 47. Hirt. b.G. 8, 47, 2. Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 27. Th. Prisc. 2, 18 in.: Plur., nervorum vulnerationes, Plin. Val. 1, 19. – bildl., maior haec est vitae, famae, salutis suae vulneratio, Cic. Pis. 47.
Latin > Chinese
vulneratio, onis. f. :: 傷
