αναύχην

From LSJ

τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)

Source

Greek Monolingual

ἀναύχην, ο, η (Α) αυχήν
εκείνος που δεν έχει αυχένα, λαιμό.