αυχένιος
From LSJ
ἰὼ, σκότος, ἐμὸν φάος, ἔρεβος ὦ φαεννότατον, ὡς ἐμοί, ἕλεσθ' ἕλεσθέ μ' οἰκήτορα → ah, darkness that is my light, gloom that is most bright for me, take me, take me to dwell in you
αὐχένιος, -α, -ον (AM)
μσν.
το ουδ. ως ουσ. τὸ αὐχένιον
ο βραχίονας του πηδαλίου
αρχ.
ο αυχενικός.