θέμειλον

German (Pape)

[Seite 1193] τό, dasselbe, erst sp. D., Ep. ad. 401 (App. 2701; κρηπῖδος Paul. Sil. amb. 249; Maced. 31 (IX, 649).

Greek Monolingual

θέμειλον, το (Α)
το θεμέλιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητικό αρχαΐζον παράγωγο < θεμελιώ].

Russian (Dvoretsky)

θέμειλον: τό Anth. = θέμεθλα.