κλωστικός

From LSJ

Οἷς μὲν δίδωσιν, οἷς δ' ἀφαιρεῖται τύχηFortuna multos spoliat, alios munerat → Den einen gibt, den andern aber nimmt das Glück

Menander, Monostichoi, 428

Greek Monolingual

-ή, -ο
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην κατασκευή κλωστών («κλωστική μηχανή»)
2. το θηλ. ως ουσ. η κλωστική
η τέχνη της κατασκευής νημάτων, νηματουργία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κλώθω. Η λ. στον τ. του θηλ. γένους κλωστική μαρτυρείται από το 1879 στο Λεξικόν ελληνογαλλικόν του Άγγελου Σ. Βλάχου].