Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
το [[[λιάζω]] III]η έκθεση στο φως και στη θερμότητα του ήλιου («το λιάσιμο της σταφίδας»).