μυακάνθινος

Greek (Liddell-Scott)

μυακάνθινος: -η, -ον, ὁ τοῦ μυακάνθου, Ὀρειβάσ. Ι. 202. 2.

Greek Monolingual

μυακάνθινος, -ίνη, -ον (Α) μυάκανθος
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον μυάκανθο, τον ασπάραγο.

German (Pape)

ὁ, = μυάκανθος, Diosc.