μυόομαι: παθ. (μῦς IV) γίνομαι μυώδης, στῆθος μεμυωμένον Ἱππιατρ.· - ἐν Ἱππ. π. Ἀέρ. 283, σπλὴν μεμυωμένη, ἑρμηνεύεται ἐσκληρυμμένη.