νεοκόνητος
From LSJ
ἀλλ' ἦν ἅπαντα τεταγμένα νόμων ἐπιταγαῖς → but all their acts were regulated by prescriptions set forth in laws
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
nouvellement répandu (propr. nouvellement accompli) en parl. du sang.
Étymologie: νέος, κονέω;
mot inexistant in TLG, LSJ, DELG… {conject. à SOPH, Él. 1394 ; d'autres éd. donnent νεακόνητος}.
Russian (Dvoretsky)
νεοκόνητος: свежепролитый (αἷμα Soph. - v. l. к νεακόνητος).
Greek (Liddell-Scott)
νεοκόνητος: ον· ἴδε νεακόνητος.
Greek Monolingual
νεοκόνητος, -ον (Α)
βλ. νεακόνητος.
