ορυγεύς

Greek Monolingual

ὀρυγεύς (Α)
σκαπανέας, σκαφέας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀρυγ- του ὀρύσσω + κατάλ. -εύς (πρβλ. αρπαγεύς)].