Λύπη παροῦσα πάντοτ' ἐστὶν ἡ γυνή → Mulier perenne pignus aegrimoniae est → Ein gegenwärtig Leid ist stets das Eheweib
πάθω: [ᾰ], υποτ. αορ. βʹ του πάσχω· — παθών, μτχ.
