παρακαίρως
From LSJ
Βούλου δ' ἀρέσκειν πᾶσι, μὴ σαυτῷ μόνῳ → Studeas placere cunctis, non soli tibi → Such allen zu gefallen, nicht nur dir allein
French (Bailly abrégé)
adv.
à contretemps ; avec excès.
Étymologie: παράκαιρος.
Russian (Dvoretsky)
παρακαίρως: досл. не ко времени, перен. не в меру (πλοῦτον ἀγαπᾶν Isocr.).
