πεύκο

From LSJ

καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer

Source

Greek Monolingual

το, Ν
βοτ. γένος γυμνόσπερμων κωνοφόρων φυτών που ανήκει στην οικογένεια ελατίδες ή πευκίδες, με 100 περίπου είδη ρητινοφόρων δασικών αειθαλών δένδρων που έχουν παγκόσμια κατανομή αλλά είναι ιθαγενή κυρίως τών εύκρατων περιοχών του βόρειου ημισφαιρίου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεύκη, με αλλαγή γένους κατά το δέντρο].