πτωχοεπισκοπή
From LSJ
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
ἡ, Μ
πτωχή επισκοπή, επισκοπή χωρίς επαρκείς πόρους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πτωχός + ἐπισκοπή.