σφετερίζομαι

From LSJ

τὰ ἀφανῆ τοῖς φανεροῖς τεκμαίρου → analyze the unknown based on the known

Source

French (Bailly abrégé)

f. σφετεριοῦμαι, ao. ἐσφετερισάμην, pf. ἐσφετέρισμαι, pqp. ἐσφετερίσμην;
1 s'approprier, usurper, acc.;
2 fig. se concilier, gagner, captiver.
Étymologie: σφέτερος.