υπόσκοπος

Greek Monolingual

-ον, Α
(ποιητ. τ.)
1. αυτός, κάτω από την σκιά του οποίου βλέπει κάποιος
2. φρ. «ὑπόσκοπος χείρ» — χέρι που είναι τοποθετημένο έτσι ώστε να παρέχει σκιά στους οφθαλμούς και να διευκολύνει την όραση (Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + -σκοπος (< σκοπός < σκέπτομαι), πρβλ. κατά-σκοπος].