χτιστός

Greek Monolingual

-ή, -ό, Ν
κτιστός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κτιστός, με ανομοιωτική τροπή του κλειστού -κ- στο διαρκές -χ- (πρβλ. κτίζω: χτίζω)].