ἀκύρωτος

English (LSJ)

ον, verb. Adj., unconfirmed, E. Ion 801, PRyl. 427 Fr. 14.

Spanish (DGE)

-ον
• Prosodia: [-ῡ-]
no confirmado, no válido ὄνομα E.Io 801, prob. de contratos PRyl.427.fr.14 (III d.C.).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non confirmé ; incertain.
Étymologie: ἀκυρόω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ἀκύρωτος -ον ἀκυρόω niet bevestigd, onzeker.

German (Pape)

nicht bestätigt, Eur. Ion 801.

Russian (Dvoretsky)

ἀκύρωτος: (ῡ) неподтвержденный, недостоверный (Eur. - v.l. ἀκήρυκτος).

Greek (Liddell-Scott)

ἀκύρωτος: -ον, ῥηματ. ἐπίθ., ὁ μὴ ἐπικεκυρωμένος, Εὐρ. Ἴων 800.

Greek Monotonic

ἀκύρωτος: -ον, ρημ. επίθ. του κυρόω, ανεπικύρωτος, ανεπιβεβαίωτος, σε Ευρ.

Middle Liddell

verb. adj. of κυρόω
unconfirmed, Eur.