ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆς πονηρίας κατασκεδάσας → having discharged the stale dregs of his rascality over me
ἐπέβην: αόρ. βʹ του ἐπιβαίνω· ἐπεβήσετο, Επικ. γʹ ενικ. Μέσ. αορ. αʹ.
