ὁμονοητικῶς

From LSJ

Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur

Menander, Monostichoi, 560

French (Bailly abrégé)

adv.
avec des sentiments de concorde.
Étymologie: ὁμονοητικός.

Russian (Dvoretsky)

ὁμονοητικῶς: во взаимном согласии, единодушно (διακεῖσθαι или ἔχειν Plat.; λέγειν Arst.).

English (Woodhouse)

(see also: ὁμονοητικός) concordantly

⇢ Look it up on Google | Wiktionary | LSJ full text search